Saint Luis Rey Coronas
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Φεβ 11, 2018 9:07 pm
Saint Luis Rey Corona
Vitola: Corona 42 x 142
Πούρο που έβγαινε σε dress box των 25 πούρων.
Έβγαινε σε απλή και τουμπάτη έκδοση.
Η έκδοση με το tubos σταμάτησε το 2006, ενώ το πούρο σταμάτησε να κυκλοφορεί οριστικά το 2010.
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο εξωτερικό, σε μία μικρή γαλλική επαρχιακή πόλη της Βρετάνης, παντελώς άγνωστη, βρήκα ένα μικρό μαγαζί με πούρα. Με μεγάλη μου έκπληξη βρήκα στον υγραντήρα του 4 τούμπος αυτής της σταματημένης κορόνας. Η τιμή ήταν αστεία. Μόλις 8 ευρώ. Τα άνοιξα όλα και θα τα αγόραζα όλα, αλλά τελικά πήρα μόνο 2, διότι τα άλλα δύο ήταν μέσα στη μούχλα.
Το πούρο έχει οξειδωμένο δαχτυλίδι και σίγουρα έχει 11 χρόνια στην πλάτη του. Επίσης, τουμπος της συγκεκριμένης μάρκας δεν είχα ξαναδεί και ομολογώ ότι μου αρέσει εμφανισιακά. Διαλέγω να καπνίσω όμως το πιο άσχημο από τα δύο. Το πούρο μυρίζει υγρασία και κλεισούρα όταν ανοίξω το τούμπο.
Για να δούμε. Βάζω και μια μπύρα και κάθομαι στο μπαλκόνι. Παράλληλα αρχίζει να ψιχαλίζει.
Το κόβω και ρουφάω. Είναι σφιχτό στο τράβηγμα. Κρύα αρώματα έχει χώμα, πιπέρι, μανιτάρια!
Το ανάβω και ξεκινάει με μία πολύ ωραία κρέμα αλλά και μούχλα μαζί! Γρήγορα όμως η μούχλα φεύγει από τη μέση.
Το τράβηγμα είναι ζόρικο και σφιχτό και αρχίζω το πούρο στο μασαζ μπας και.. Αλλά δεν…Από γεύση όμως πάει καλά. Κρέμα, καμμένη ζάχαρη αλλά και κάτι σαν κέηκ με λικέρ! Αρχίζω και το ρουφάω γρήγορα γιατί μου αρέσει, όσο μου επιτρέπει βέβαια το σφιχτό τράβηγμα. Όταν το ζορίζω βγάζει και πικρό καφέ. Σε γενικές γραμμές μου θυμίζει παλιό καλό Diplo και όχι SLR. Αν και έχει παραπάνω υγρασία και σφιχτό τράβηγμα καίγεται τέλεια και δε θέλει διορθώσεις. Επίσης, δε σβήνει.
Στο δεύτερο τρίτο έχει πιο πολύ καφέ και ξύλο αλλά διατηρεί και μια ωραία γλύκα στο παρασκήνιο. Βγάζει και σιτάρι!
Και μπαίνοντας στο τρίτο τρίτο το πούρο είναι μέσα στο μέλι μαζί με δέρμα και καφέδες αλλά και απαλά πιπέρια.
Πούρο ολοζώντανο και γευστικότατο παρά τα χρονάκια του. Το απόλαυσα παρά το σφιχτό του τράβηγμα. Καταπληκτικό ήταν!
Vitola: Corona 42 x 142
Πούρο που έβγαινε σε dress box των 25 πούρων.
Έβγαινε σε απλή και τουμπάτη έκδοση.
Η έκδοση με το tubos σταμάτησε το 2006, ενώ το πούρο σταμάτησε να κυκλοφορεί οριστικά το 2010.
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο εξωτερικό, σε μία μικρή γαλλική επαρχιακή πόλη της Βρετάνης, παντελώς άγνωστη, βρήκα ένα μικρό μαγαζί με πούρα. Με μεγάλη μου έκπληξη βρήκα στον υγραντήρα του 4 τούμπος αυτής της σταματημένης κορόνας. Η τιμή ήταν αστεία. Μόλις 8 ευρώ. Τα άνοιξα όλα και θα τα αγόραζα όλα, αλλά τελικά πήρα μόνο 2, διότι τα άλλα δύο ήταν μέσα στη μούχλα.
Το πούρο έχει οξειδωμένο δαχτυλίδι και σίγουρα έχει 11 χρόνια στην πλάτη του. Επίσης, τουμπος της συγκεκριμένης μάρκας δεν είχα ξαναδεί και ομολογώ ότι μου αρέσει εμφανισιακά. Διαλέγω να καπνίσω όμως το πιο άσχημο από τα δύο. Το πούρο μυρίζει υγρασία και κλεισούρα όταν ανοίξω το τούμπο.
Για να δούμε. Βάζω και μια μπύρα και κάθομαι στο μπαλκόνι. Παράλληλα αρχίζει να ψιχαλίζει.
Το κόβω και ρουφάω. Είναι σφιχτό στο τράβηγμα. Κρύα αρώματα έχει χώμα, πιπέρι, μανιτάρια!
Το ανάβω και ξεκινάει με μία πολύ ωραία κρέμα αλλά και μούχλα μαζί! Γρήγορα όμως η μούχλα φεύγει από τη μέση.
Το τράβηγμα είναι ζόρικο και σφιχτό και αρχίζω το πούρο στο μασαζ μπας και.. Αλλά δεν…Από γεύση όμως πάει καλά. Κρέμα, καμμένη ζάχαρη αλλά και κάτι σαν κέηκ με λικέρ! Αρχίζω και το ρουφάω γρήγορα γιατί μου αρέσει, όσο μου επιτρέπει βέβαια το σφιχτό τράβηγμα. Όταν το ζορίζω βγάζει και πικρό καφέ. Σε γενικές γραμμές μου θυμίζει παλιό καλό Diplo και όχι SLR. Αν και έχει παραπάνω υγρασία και σφιχτό τράβηγμα καίγεται τέλεια και δε θέλει διορθώσεις. Επίσης, δε σβήνει.
Στο δεύτερο τρίτο έχει πιο πολύ καφέ και ξύλο αλλά διατηρεί και μια ωραία γλύκα στο παρασκήνιο. Βγάζει και σιτάρι!
Και μπαίνοντας στο τρίτο τρίτο το πούρο είναι μέσα στο μέλι μαζί με δέρμα και καφέδες αλλά και απαλά πιπέρια.
Πούρο ολοζώντανο και γευστικότατο παρά τα χρονάκια του. Το απόλαυσα παρά το σφιχτό του τράβηγμα. Καταπληκτικό ήταν!
