Partagas Lonsdales

[Τάκης]

Cervantes 165 x 42, discontinued 2003

SUA LLOO (November 1999)
είναι απίστευτο το πόσο ζωντανό άρωμα έχει αυτό το παλιο-partagas
με βότανα, λιβάνια και μεθυστικά δέρματα να αναδύονται απ' το λαδερό κορμί του
εκμαυλίζοντας τα αισθητήρια, σκορπώντας ανατριχίλες
και φυσικά, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά
πως η πιο καλή αβάνα, είναι η καραβάνα...



ανοίγει μαλακά και πλούσια στο φουλ της κρέμας, από τις πρώτες ρουφηξιές
με σώμα εκλεπτυσμένο, μεστό, ώριμο και πολύπλοκο
προφανώς λόγω των πολλαπλών Ανοίξεων που βίωσε στη μέχρι τώρα πορεία του
γεμάτο γεύσεις φρούτων και βοτάνων, που εναλλάσσονται με δέρματα και βανίλιες

και μετά, χάνεται η μπάλα, λες και παίζει η Βραζιλία του '70
με 1000+μία γεύσεις να δίνουν μικρές παραστάσεις με ταχυδακτυλουργική διαδοχή
κάποιες απ' αυτές, αν και κρατάνε μόνο για μια-δυο τζούρες
είναι τόσο έντονες, που προλαβαίνεις ακόμα και να τις ζωγραφίσεις

γλυκόριζα, creme brulee, espresso, καμένο ξύλο
μούρα, ζαχαρωτά, καβουρδισμένα καρύδια, δημητριακά
γάλα, σοκολάτα, ψημένο ψωμί, κόκκινο και μαύρο πιπέρι
αλμυρά και γλυκά...

σπάνια εμπειρία, ένα αστρικό πούρο “ανώτερης τάξης”
αν έψαχνα να βρω τι μου θυμίζει περισσότερο
θα έλεγα μάλλον τα Partagas de Partagas No.1
γι αυτό που είμαι σίγουρος όμως, είναι πως βρέθηκα στο El Dorado
κάθισα μάλιστα για λίγο και στο θρόνο ενός από τους βασιλιάδες του

ένα κλασικό, με όλα τα στοιχεία εντός του, υλικά και πνευματικά
της αγίας, ομοουσίου & αδιαιρέτου τριάδας: Γη-Νερό-Αέρας, ενωμένα σε ΕΝΑ
μοναδικό, αυτεξούσιο, υπέρλαμπρο & γενναιόδωρο μικρο-σύμπαν

όπως και το ταπεινό καλοκαιρινό τρίο:
τάβλι-καφές-υποβρύχιο (με μπαλαντέρ γλυκό του κουταλιού)...