Montecristo Sublimes LE 2008
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Αύγ 26, 2018 5:03 pm
Sublimes 164 x 54
SBN 10
TEB DIC 08
μεγάλο σουξέ της HSA, τόσο που συνέχιζε να βγάζει κωδικούς μέχρι Μάρτη-Απρίλη του 2009
όχι αδίκως, αφού μιλάμε για ένα πούρο που δημιούργησε θρύλο και σήμερα είναι εξαιρετικά δυσεύρετο
άνετα μπορώ να το χαρακτηρίσω ως ένα από τα καλύτερα πούρα που κάπνισα ποτέ
με την υποσημείωση ότι αυτό ισχύει για τη χρονική περίοδο από την κυκλοφορία του μέχρι και δυο χρόνια το πολύ μετά
αφού στη συνέχεια άρχισε να ξεθωριάζει και να χάνει σε σώμα και δύναμη
τόσο, που μεταμορφώθηκε σε κάτι διαφορετικό, προσέξτε όχι κακό, αλλά «άλλο» πούρο
τα έχουμε συζητήσει άλλωστε αρκετές φορές και στην παρέα αυτά
αφού γλέντησα λοιπόν 4-5 κούτες στο πικ τους, κι είδα κι αποείδα με τη μετέπειτα ντεκαντάνς
φύλαξα όσα μου είχαν μείνει από δυο sbn, TEB DIC 08 & LPM DIC 08
μπας και στην πορεία βρεθεί ο καλός πρίγκιπας και τους δώσει το μαγικό φιλί να ξαναζωντανέψουν
έχοντας στο μυαλό να ανάψω ένα πάνω στη δεκαετία για να δω τι παίζει δικέ μου
η σουμπλίμα έχει πάρει ένα εντυπωσιακό σκούρο σοκολατί χρώμα και βγάζει φουλ βιντατζίλα
άχυρο, ακαθόριστα μαντζούνια, ελαφριά ποδαρίλα, κανέλλα, light σοκολάτα, πικραμύγδαλο και ανθόμελο
οι πρώτες νότες έχουν παχιές μπουκιές κακάο και μετά το μπουκέτο ανοίγει αναπάντεχα (?)
σκάνε μύτη ελαφρύ ξύλο, ζαχαρόνερο, ψημένο ψωμί και τριμμένο μαύρο πιπέρι
με τη στάχτη να κρατάει…
τίποτα δεν θυμίζει το τελευταίο νερόβραστο sublime που είχα καπνίσει πριν τρία χρόνια από τη ίδια κούτα
σε μία ακόμα απογοητευτική απόπειρα να δω μήπως αναστήθηκε ο Λάζαρος
τούτο δω έχει σώμα, και το πιο εντυπωσιακό, δύναμη
ρίχνω την πρώτη στάχτη και βουτάω στα άδυτα του 2ου τρίτου
με υποδέχονται μόκα, χλωρό αμύγδαλο, αλμυρή καραμέλα, τζίντζερ και μια ιδέα γκρέιπφρουτ
με το spicy στοιχείο να δίνει και να παίρνει, με κανέλλα, γαρύφαλλο, μαύρο πιπέρι και μοσχοκάρυδο
το πούρο κάνει στράκες δίνοντας βαθιές και ηδονικές τζούρες
στο τρίτο μέρος η ένταση ανεβαίνει κι άλλο
και στο παιχνίδι μπαίνουν καφέδες, ελαφρά παραψημένο μπισκότο, και ναι, βανίλια!
με χρωματιστά πιπέρια να χορεύουν ασύστολα παρέα με παντεσπάνια
βγάζω τα δαχτυλίδια και γλεντάω τη βασιλική γόπα
δεν ήταν το υπέρλαμπρο άστρο των δύο πρώτων χρόνων που θυμάμαι
αλλά σίγουρα ήταν μια εξαιρετική δεκάχρονη λιμιτάδα που και τώρα να κάπνιζα για πρώτη φορά, πάλι θα τη θυμόμουν
πραγματικό μεγαλείο!