cigarsforum.gr

Canonazo 150 x 52
sbn 10

LCD Fairlight

Συνάντηση στα ΒΠ με 2 ψηλούς βράδυ πέμπτης με υγρασία περιστοιχισμένοι απο άφθονο αλκοόλ,teens & milfs άκρως καλοκαιρινά και ερωτεΰσημα
Ο κόμης περίμενε υπομονετικά να καεί απο περσυ αρχές του 17 και ήταν μια χορηγία του φίλου μου του Θωμά του επιστήμονα..
Κατασκευή άψογη,λαδερό στικ και τραβάει όσο όσο.
Πρώτα παφ και αρχίζει με πιπέρια άσπρα και κάτι μπαχάρια απροσδιόριστα,πότε γλυκά,πότε ξινά.Ένα ελαφρύ ξύλο κάνει εμφάνιση με νότες χώματος και μία χαλαρή κρεμούλα να δένει το μπλεντ.Η βανίλια απο κοντά δίνοντας μια φρεσκάδα.
Όλα είναι στο χαλαρό,όπως και η κουβέντα μας αλλά όχι η μπροστά και η πίσω έχουν βαλθεί να με(ας) αποσυντονίσουν
Η βραδιά προχωρά,το στικ καίγεται στρωτά,η καύση ξουράφι..Στο β' τρίτο η κρεμούλα αυξάνει λίγο την ένταση και πασπαλίζεται λίγο με σοκολάτα και μέλι.Το ξύλο έχει ρόλο κομπάρσου πλέον και το μίγμα γλυκαίνει τον ήδη γλυκό καμβά.
Η μουσική κάνει τα δικά της με ένα μιξ απο κομματάρες unplugged Rock και κάτι άκυρα ξεχασμένα ελληνικά..μας ταράζουν και οι τσούπρες που φεύγουν και μένουμε με το παγωτό στο χέρι..
Στο γ' τρίτο το στικ μεταμορφώνεται και το γυρίζει στο φουλ των ξυροκάρπιων και της ξυνό-κρέμας,ρίχνοντας ένα κουταλάκι του γλυκού πιπέρι και ginger τριμμένο.Κοντά στα δακτυλίδια για 5-6 τζούρες ήταν λες και μασούσα φύλλα δυοσμου και μέντας μπας και μαντέψω το τζοκερ και κλείσω τρύπες..
Φύγαμε αργάμιση,ο κόμης έκανε οτι μπορούσε αλλά νομίζω και εγώ ότι είναι σίγουρα στο πικ του μην πω και στην πτώση του.Ο Τομ βέβαια μου το είχε τονίσει αλλά όπως και να έχει το ευχαριστήθηκα.

Καιρό έχω να το καπνίσω αυτό το πούρο, το οποίο ο είχα αγοράσει από ένα απίθανο μέρος στην Κύπρο κάποτε.
Τα κρύα αρώματα του έχουν λίγη δύναμη με κακάο, άχυρο κι μπαχαρικά.
Μετά το πυρ όμως εντυπωσιάζει η δύναμη του πούρου παρά τα 10 χρόνια του. Μαύρη σοκολάτα, σκούρα δέρματα, μπαχαρικά και ξηροί καρποί κάνουν μα εντυπωσιακή είσοδο.


Καπνιστό ελαφρώς ουίσκι ταιριάζει γάντι με αυτά. Πιάνω ένα bowmore 12. Τρέμω στην ιδέα του πόσο δυνατό ήταν αυτό το πούρο όταν κυκλοφόρησε.

Συνεχίζει με κακάο, πραλίνα, μόκα, γκοφρέτα ενώ σε κάποιο σημείο μου πετάει μια αιρετική γεύση μούστου.
Μετά τη μέση οι εντάσεις πέφτουν λίγο αλλά το πούρο κεντάει.
Μανιτάρια, γη, μαζί με κακάο και μπισκότα. Μαγικό πούρο από τις εποχές που οι Κουβανοί έβγαζαν καλές λιμιτάδες.
Τελειώνει με σοκολάτες και μπαχαρικά.
Μακάρι να είχα κι άλλο

μου κάνει μεγάλη εντύπωση Γιάννη η περιγραφή για το δεκάχρονο GE που κάπνισες
πιστεύω βάσιμα πως ανήκει στις «εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα» (*)

όταν πρωτοβγήκε ναι, ήταν πούρακλος, με πολύ γλυκό προφίλ και medium σώμα, καθόλου «δυνατό» παρεμπιπτόντως
και μέχρι για δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ήταν ακόμα «ζωντανό» δίνοντας όμορφες φούμες
ύστερα σιγά-σιγά ξεθύμανε και ασχημογέρασε κι έγινε σιγά-σιγά αχνό και ξεθωριασμένο
ακολουθώντας την «κατάρα» του LE dna της οικογένειας των Monte

το θυμάμαι έντονα αυτό να συμβαίνει και με τα δυο τους Robusto, (2000 & 2006)
όπως και με τη Dalia (2005) και παλαιότερα με τη DC (2001)
κάτι που δεν άφησε ανέγγιχτα ούτε τα θεϊκά Sublimes του 2008

το ζενίθ τους ήταν συνήθως το διάστημα από τη χρονιά κυκλοφορίας μέχρι το πολύ 2-3 χρόνια μετά
στη συνέχεια ακολούθησαν όλα μια πορεία παρακμής, κατά την οποία «ξεθώριασαν» αποβάλλοντας όλα τα λεπτά αρωματικά τους στοιχεία
μένοντας μόνο με εκείνο το βαρετό «νέσκουικ», κακάο-σοκολάτα
όλα τα άλλα, κέδρα, βανίλιες, κρέμες, δέρματα, nuts κλπ, τα είχε φάει η μαρμάγκα

στις φωτό στικ από την πρώτη κούτα Grand Edmundo που αγόρασα μόλις κυκλοφόρησαν (POL MAY 10)

(*) μου έχει συμβεί κι εμένα να καπνίσω «φορτωμένα» Sublimes και 520 αρκετά χρόνια μετά την κυκλοφορία τους
κι ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει την κατηφορική πορεία προς το ναδίρ της αρωματικής τους υπόστασης

Όντως Γιάννη τυχερός ήσουν. Θα συμφωνήσω με τον Τάκη και τα δικά μου σιγά σιγά με τα χρόνια έχασαν πολύ, κάτι που διαφαίνεται και στο πρώτο ποστ του θρέντ.

εμ εσεις δεν τα αγορασατε απο περιεργα σκοτεινα μυστικα μαγαζια
απο κοντο καραφλομαλλια ...

γιαννη δεν ξερω εαν θυμασαι που σου ελεγα παρε και τα αλλα ...

Τα siglo 6 μου έλεγες να πάρω ρε
Πήρα δύο κομμάτια από τα grand edmundo, δεν ήξερα ότι θα μου άρεσαν. Και τα δύο ήταν εξαιρετικά.

και κατι παλιατζουρες λε παρταγας ή ιουλιετες δεν ειχες παρει απο εκει?

FPR ENE 10

το κανιονάθο (cañonazo) προέρχεται από τη δεύτερη χρονικά κούτα που είχα αγοράσει και μάλιστα από Ελλάδα
(η πρώτη POL MAY 10 ήταν αγγλική)

έχοντας στο μυαλό τα τελευταία ψόφια καπνίσματα του - πριν αρκετό καιρό βέβαια
αποφάσισα να κάψω ένα Grand Edmundo κουτσοπίνοντας την ώρα που έβραζα χταποδάκι για να ρίξω αργότερα κοφτό

μέγας ει κουβανέ και θαυμαστά τα έργα σου…
φαίνεται μάγκες πως (το εντεκάχρονο πλέον) GE έκανε κι αυτό τον ίδιο κύκλο με το υπερόπλο Sublime:
http://cigarsforum.gr/viewtopic.php?f=75&t=925

ήτοι πουράκλα στην αρχή, επίπεδο και μουντό στη συνέχεια, και ξανά πουράκλα μετά από μια δεκαετία
αρκετά «διαφορετική» βέβαια απ’ αυτό που ήταν στις αρχές…

αυτό που ξεχωρίζει στο σημερινό στικ είναι μια γλυκύτητα που κάνει το στόμα μου να κολλάει
οι πρώτες τζούρες είναι ένα παρατεταμένο κρεσέντο καραμέλας και σοκολάτας
κι ύστερα το Robusto Extra ανοίγει έναν πολύχρωμο καμβά μπροστά στα έκθαμβα μάτια μου

με άνθη, φρουτώδεις νύξεις από ροδάκινο, φρεσκοκομμένο μαύρο καφέ, ξηρούς καρπούς, και δέρματα
κι ένα πλούσιο spicy mix από κανέλα, μοσχοκάρυδο, γαρύφαλλο, και θαλασσινό αλάτι
ο επίλογος (όλα τα λ7) γράφεται από μια βελούδινη κρέμα μέσα σε σαβαγιάρ μουλιασμένα σε πετιμέζι

εντυπωσιάστηκα!!!

το χταποδι φταιει γιατι και το δικο μου στομα αρχισε να κολλαει μολις ειδα την φωτο ...