La Flor de Cano Petit Coronas

[Τάκης]

standard 123 x 40
dress 25 in cedar, c/p 5 (disc. 2006)
short filler, replaced the machine-made Petit Coronas

LTB JUL 13

κεδροφορεμένο και πάντα προσεγμένο κατασκευαστικά short filler
ή αν θέλετε μια ψαγμένη cult περίπτωση από την οποία έχω καπνίσει διαμαντάκια

η παλέτα του standard είναι μοναδική: με το άναμμα σας υποδέχονται βότανα, μαντζούνια, και αγριολούλουδα
κι η παράσταση συνεχίζεται με νότες από δέρμα, κέδρο, καμένη ζάχαρη και μαύρο πιπέρι
χαρακτηριστική είναι η πάστα ελιάς που θεωρείται και το σήμα-κατατεθέν του πούρου
ενώ στιγμές ακούγεται και μια αλμυρή συγχορδία από μανιτάρια του δάσους

στην πορεία πιθανότατα θα συναντήσετε ωραίες πινελιές μελιού και ψημένα κάσιους
με τη βοτανική κουστωδία από ρίγανες, φασκόμηλα, δίκταμα, τσάγια, και μέντες να επανέρχεται δριμύτερη
κι όλα αυτά με κρεμώδη υφή και γλυκό καπνό

για το χαμηλό του προϋπολογισμό είναι αληθινός θησαυρός
ένα γοητευτικό χαμίνι της Κούβας με απρόσμενα πλούσιο ολο-δικό του σενάριο...

[alexandros]

LCD Tliotis


απο εμφανιση ειναι αρκετα καλο
το κεδρινο πανωφορι του, του δινει και ενα κλιπ ακομα στο θεμα εμφανιση
εντυπωση μου εκανε η κατασταση του ραπερ του
ηταν πολυ καλυτερο απο οτι περιμενα

απο μυτη δεν εχει και πολλα πραγματα να πει
και στο πρε βγαζει ξυλο και κατι σαν γλυκο αχυρο χλωρο


το αναβω και μου δινει αχυρο γλυκο
μαζι ομως με καρπους χλωρους, μυρωδατους και φρεσκους φρεσκους και γρασιδι φρεσκοκομμενο
καποιες στιγμες ειμαι σιγουρος οτι μου εχει δωσει και καρδαμο και φρεσκο αψητο φυστικι
μαζι με τα ξυλινα στοιχεια του και ελαχιστο πιπερι
το μονο που δεν μου αρεσε και πολυ ηταν οτι μου εδινε μια αιθηση dry - στυφου αλλα οχι ολη την ωρα

καθολου κακο πουρο και εαν βαλεις και την τιμη στο κολπο μιλαμε για πολυ τιμιο πουρακι

η πλακα ειναι οτι ναι ειναι ενα πολυ ελαφρυ πουρο
αλλα εγω το καπνισα μετα απο σουβλακια μαζι με μπυρες και ηταν μια χαρα

[Spirosbusa71]

Και μιας και πιάσαμε τα σορτ φιλλερ, βρήκα σε ένα jar χτες το βράδυ αυτό το πούρο και λέω γιατί όχι;
Πρέπει να το έχω κανα 3αρι χρόνια. Το πρε έχει κρέμα και ξύλο.
Ξεκινάει γλυκά με μέλι, ξύλο ενώ σύντομα έρχεται και μια ωραία βουτυράτη κρέμα. Μετά από λίγο το πούρο έχει και γεύσεις φρούτων.
Στη μέση πικρίζει λίγο με κακάο, μπαχαρικά και ξύλα ενώ από εκεί και πέρα βγάζει μια ωραία αρμύρα, η οποία κρατάει μέχρι το τέλος.
Συμπαθητικό ελαφρύ πούρο, ότι πρέπει για να συνοδεύσει μία μπύρα ή έναν καφέ.

[Petran]

στήνω γνωστό σκηνικό επιλέγοντας αυτή τη φορά την περιποιημένη shortfiller-άτη petit corona της flor de cano
είναι αγορασμένη χύμα εις το κύμα ένα χρόνο πίσω απ' το la casa Krakow

το κόλπο ξεκινάει εξαιρετικά πριν καν καλά καλά φουντώσω καθώς η διάθεση μου είναι μεταξύ ''δεν περίμενω τίποτα'' versus ''τα θέλω όλα''

ξερά χόρτα, ρίγανη, άχυρο και διάφορα μαντζουνοειδή κάνουν την εισαγωγή
βγαίνω αμέριμνος βόλτα στον αγρό...η γη μυρίζει όμορφα κι ας μην βράχηκε ακόμη...
μπροστά μου καταγής ένα κόκκινο καρό τραπεζομάντηλο όπου υπάρχουν καρύδια με το τσόφλι

το μυστρί το πηλοφόρι χτίζει κι ωραία στάχτη



η περιπλάνηση συνεχίζεται με πράσινο τσάι μα το χέρι μπέρδεψε τη ζάχαρη με χοντρό άλας
ένα κομμάτι δέρμα, ξυλοκάρβουνα έτοιμα για bbq συν μερικά μεταλλικά στοιχεία
μου σπικάρει που λέτε και δυο γαλλικά με brioche μανιτάρια...και δε σου φαινόταν το sorbonne

σημειώσατε (X) ότι αυτό που κυριαρχεί και γίνεται διακριτό καθ' όλη τη διάρκεια της φούμας είναι η πάστα έλιας



η σύντομη αλλά ουσιαστική βόλτα τελειώνει με δαδί πεύκου-κουκουνάρια (για προσάνναμα), πουρνάρι και πράσινο χλωρό αμύγδαλο

κι έτσι μ' αυτά και μ' αυτά καταλήξαμε στο ''είναι εκεί που δεν το περιμένεις''
ε ναί λοιπόν...γι' αυτό που είναι μου άρεσε πολύ

[Spirosbusa71]

Το ταξίδι της παρθένου συνεχίζει
Επιλογή για μετά το φαγητό
Όμορφη φορεσιά όμορφο λείο σώμα
Κόβω ανάβω αμέσως και με μιας γεμίζω με ένα πλούσιο δείγμα γεύσεων από τον κατάλογο του νησιού
Το χαρακτηρίζω ελαφρύ και ευχάριστο παρότι σορτ ούτε ένα τριμα δεν ένιωσα τράβαγε άνετα και η καύση του ήταν υποδειγματική

[Epicure V]

UTL MAY 19 LCD Petran

μετά την κατάργηση των εξαιρετικών Selectos το 2019 και μέχρι την κυκλοφορία των Elegidos το 2021
τα Flor de Cano είχαν ξε-μείνει μόνο με την Petit Corona στο vitolario
μια brand που κάποτε είχε 12 πούρα στην παραγωγή, 5 απ’ τα οποία ήταν handmade

δυστυχώς έχουμε καιρό να δούμε την εν λόγω κι ευχόμαστε ολοψύχως να αποφύγει το δρεπάνι του κουβανού θεριστή
αφού στις μέρες της χλίδας και της πολυτέλειας τo κεδροφορεμένo short filler Standard δεν έχει και πολλές πιθανότητες

στη database του 2023 που κρατάμε πάντως είναι από τα ελάχιστα πούρα που δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα
στην αγορά έχω δει μέχρι και κωδικό MTS DIC 21, ήτοι 2 1/2 χρόνια πίσω, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχουν βγει και πιο νέοι

στη φωτό machine made Petit Coronas του 1991 σε σελοφάν


το πόδι μυρίζει βρεγμένη γη λιπασμένη μ’ ένα φτυάρι κοπριά
μετά το κόψιμο ακολουθεί ένα κρύο πάρτι με γκοφρέτα, καραμέλα ούζου, και καοτόνικ
κάπου στο βάθος υποβόσκουν και βότανα

τα πρώτα puffs θυμίζουν το γνωστό παλιό σεντούκι με πολυκαιρισμένα ξύλα ναι νοτισμένο χαρτί
ύστερα σκάει ένα νόστιμο παξιμάδι με γλυκάνισο, κι ακολουθεί ποτ-πουρί από μαντζούνια: ευκάλυπτος, άγρια ρίγανη, φλασκούνι, μέντα

στην επιφάνεια ανεβαίνει κάνοντας υπόκλιση μια σοκολάτα σ’ ένα σουρεάλ ντουέτο με αμανίτες
με το φερόμενο ως ελαφρύ σώμα να αποδεικνύεται μύθος καθώς το πούρο λίγο πριν μπει στο δεύτερο 3ο τσαμπουκαλεύει πολύ



μαυροπίπερα, τριμμένο μπαχάρι, μοσχοκάρυδο χτυπάνε πικάντικες καστανιέτες
στο παρασκήνιο παίζουν και μερικά μεταλλικά - τυρφώδη στοιχεία σ’ ένα γοητευτικό πάντρεμα με καστανή ζάχαρη και δυόσμο
συνοδεύω με καφέ αν κι ένα mojito νομίζω θα πήγαινε γάντι

τελευταίο 3ο και το μικρό ταπεινό Standard συνεχίζει να βγάζει μεράκια
μέντα, ξύλο που τρίζει στο τζάκι, σοκολάτα με ολόκληρα κομμάτια πιπέρι
κι εκεί που είχα αρχίσει να ανησυχώ σκάει και το © σήμα-κατατεθέν: πάστα ελιάς
με την PC να φτάνει στο τέλος μέσα σ’ ένα καβουρδισμένο κρεσέντο γλυκού και πικάντικου κουβανέζικου rock ‘n’ roll

τι πούρο! υποκλίνομαι στο ολόδικο του σενάριο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο κουβανέζικο
οι ξεδοντιάρηδες κουμπάνοι μάγοι κάνανε πάλι το θαύμα τους
και το δευτεροκλασάτο Λα Φλορ ακούστηκε σαν λυρικό σονέτο σ’ έναν αντιποιητικό φάλτσο κόσμο
λες κι ήρθε από εκείνη την ξεχασμένη παλιά Κούβα να πάρει εκδίκηση για όλες τις Δεσποσύνες της Νοσταλγίας
που χάθηκαν στο βωμό της μπακαλίστικης και βλάσφημης λογικής των (και με τη βούλα πια) μανδαρίνων

don Pedro de Scar, muchas gracias…