Σελίδα 2 από 3

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τρί Μαρ 19, 2019 11:09 am
από alexandros
ποπο φιλε ειναι ενα απο τα λιγα πουρα που απλα δεν θελω να ξαναβαλω στο στομα μου
οσα εχω καπνισει - λιγα ειναι η αληθεια τα εχω βρει πολυ μαπα :lol:

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τρί Μαρ 19, 2019 11:24 am
από Tournesol
alexandros έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 11:09 am
τα εχω βρει πολυ μαπα :lol:
Ρε μην είσαι hater :lol: :lol: :lol:

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τρί Μαρ 19, 2019 3:34 pm
από Fairlight
Tournesol έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 11:24 am
alexandros έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 11:09 am
τα εχω βρει πολυ μαπα :lol:
Ρε μην είσαι hater :lol: :lol: :lol:
Δεν είναι hater, αυτά είναι χάλια.

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τρί Μαρ 19, 2019 3:42 pm
από Τάκης
orismenoi είσαστε εμπαθείς, καλά είναι τα mille, ενίοτε... 8-)

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τετ Μαρ 20, 2019 11:33 am
από alexandros
Tournesol έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 11:24 am
alexandros έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 11:09 am
τα εχω βρει πολυ μαπα :lol:
Ρε μην είσαι hater :lol: :lol: :lol:
αυτα ειναι μαπα ρε :lol: :lol: :lol:

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τετ Μαρ 20, 2019 2:35 pm
από Petran
πέρα από κάποια σκόρπια κερασμένα στικ σε φάση νιάτα-ντίρλα-τρέλα-κορδέλα-μπουζουκλερί που έχουν διαγραφεί από τη μνήμη
θα θεωρήσω πρώτο πούρο που κάπνισα ένα ρομπούστο το 2003 απ' τη σειρά Selección Robusto που μου έφερε δώρο φίλος απ' το νησί

Εικόνα
Εικόνα

ποιο ήταν πρώτο όμως :?: :roll: δεν θυμάμαι στα σίγουρα να πω την αλήθεια...αχνά ή το hoyo ή το d4

όντας μη καπνιστής γενικώς έως τότε, ένιωσα από εκείνη τη στιγμή τη μαγεία του κουβανέζικου καπνού να με διαπερνά
τόσο που με ''ανάγκασε'' να την ψάξω περαιτέρω
τα πράγματα όπως επιβάλλεται σε όλα τα ωραία πετυχημένα κύλησαν μόνα τους
κι έκτοτε η οικογένεια μεγάλωνε και μεγάλωνε και μεγάλωνε και ζούμε εμείς καλά κι αυτά καλύτερα :)

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Τετ Μαρ 20, 2019 4:05 pm
από sigaras
Tournesol έγραψε:
Τρί Μαρ 19, 2019 2:54 am
Romeo y Julieta Mille Fleurs - η πρώτη μου αγάπη μα και παντοτινή!

Σε ηλικία 18-19 σε κάποια οικογενειακή συγκέντρωση όπου κάποιος συγγενής είχε ανάψει ένα απο αυτά για να κερδίσει τις όποιες εντυπώσεις. Το κάπνισμα σαν concept, μου ήταν και είναι προσωπικά αδιάφορο μέχρι και σήμερα. Ωστόσο τα αρώματα που έβγαζε αυτο το πρωτόγνωρο πράγμα για μένα ήταν κάτι το ασύλληπτο και το μαγευτικό. Θυμάμαι πως είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ, που μου πάσαρε ένα τα κρυφά.

Το αυτό αποτέλεσε και το εισητήριο μου στον κόσμο του μαγευτικού μπλέ καπνού. Απο τότε μέχρι και σήμερα, το MF είναι ένα πούρο που έχω πάντοτε στον υγραντήρα μου, πρωτίστως για συναισθηματικούς λόγους.

Συμβολικά λοιπόν και κάπου δεκατέσσερα χρόνια μετά, το επέλεξα ως το πρώτο πούρο προς αποστολή μέσω του ταχυδρόμου.

Το έγκλημα; Γλυκό σαν αμαρτία :D
Οι συνένοχοι; Οι καλύτεροι στο είδος τους :D

Θ.
Το ωραίο είναι ότι κι εμένα το πρώτο μου πούρο ήταν το μιλ φλερ των ερωτευμένων. Θυμάμαι το είχα αγοράσει από μια στοά που έβγαινε στην Βουκουρεστίου, από το μαγαζί του Μπαλή. Πρέπει να ήμουν 20 χρονών τότε, φοιτητής. Πρόσφατα, ύστερα από 2 δεκαετίες και βάλε κάπνισα ένα μιλ φλερ και μου φάνηκε εξαιρετικό!!!

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μαρ 21, 2019 9:12 pm
από lefteris c
Αρχές του 1997 πάω εδώ δίπλα μου σε ένα γνωστό - πελάτη για δουλειά
και μες το γραφείο του... φουλ μυρωδιές άκρως σαγηνευτικές !
ρωτώ κλπ. κλπ... και με πάει σε ένα αποθηκάκι εντός του γραφείου του με διάφορους μικρούς - μεγάλους υγραντήρες με κούτες μέσα από Cuba
και κάτι κασέλες με πούρα χωρίς δακτυλίδι αλλά τυλιγμένα με κορδέλες (φυσικά εγώ καμία ιδέα δεν είχα μέχρι τότε και τον είχα πλακώσει στις ερωτήσεις)
Αυτά με τις κορδέλες τα έκανε εισαγωγή από Μαιάμι (σπούδαζε και δούλευε για κάποια χρόνια εκεί) μιλάμε για μεγάλες ποσότητες και σε τρεις διαστάσεις από robusto έως Churchill
λίγη ώρα αργότερα και ενώ μιλάγαμε για τη δουλειά που χρειαζότανε εγώ επέστρεφα στο θέμα πούρα,
σηκώνεται και φέρνει 2 με χωρίς δακτυλίδι τη μεσαία διάσταση που είχε,
το ένα μου το δίνει και με το άλλο μου έκανε ένα σύντομο σεμινάριο για το πως κόβουμε, ανάβουμε και καπνίζουμε.

2 ώρες αργότερα και...
το ταξίδι μόλις είχε αρχίσει !

Tην άλλη μέρα μου χάρισε άλλο ένα
την τρίτη του πρότεινα να αγοράσω 5 από κάθε διάσταση 8)
και μάλλον μου το ψιλοέσπρωξε :mrgreen:
και μετά από 1 - 1,5 μήνα κάπου αγόρασα το πρώτο μου Κουβανέζικο το οποίο ήταν Μόντε Νο. 4



nikos doc έγραψε:
Σάβ Μαρ 16, 2019 12:30 pm
και να'μαι εκεί στην πόρτα του Loft να φουμαρω Monte no1, πίνοντας βότκα πορτοκαλι, και να υποδεχομαι τα καλοπαιδα της Αθήνας σε ένα από τα ωραιότερα club ever.
Ααααα εσύ Νίκο ήσουν το ψηλό αγόρι έξω στη σκληρή πόρτα του Loft, που ήθελες κράτηση κλπ. κλπ. 8-) 8-)
και μόλις έβλεπες το πεντοχίλιαρο :shock: :lol: :lol:
-Ναι, καλησπέρα σας, τι κάνετε, από δω περάστε παρακαλώ :D :D :D


αστειεύομαι... το ξέρεις, τα έχουμε πει για τα τότε χρόνια, θυμάσαι ;

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μαρ 21, 2019 9:57 pm
από Rigelianos
Όμορφο, νοσταλγικό θέμα με ωραίες απαντήσεις!

Ποτέ δεν έχω καπνίσει τσιγάρο, δεν μου έλεγε κάτι.
Πάντα, όμως, μου άρεσαν οι ταμπακιέρες...
Ο πατέρας μου ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα social smoker, τον θυμάμαι να καπνίζει Αντινικότ22.
Όταν το έκοψε εντελώς, πήρα τον Ronson Comet του 1968 αναπτήρα του, το έφτιαξα και τον κράτησα.
Στο Λονδίνο το 1997 προσπάθησαν να με πείσουν να καπνίσω κάτι πούρα μηχανής που δεν θυμάμαι.
Έφτασε το Πάσχα του 2009 σην ...Μύκονο για να καπνίσω το πρώτο, δεν θυμάμαι τι, μάλλον Romeo y Julieta.
Αποφάσισα να το ψάξω, διάβασα, έμαθα, ρωτούσα, απολάμβανα.
Απολαμβάνω ακόμη και χάρη σε αυτήν εδώ την παρέα, τη Μονή, ακόμα μαθαίνω!

Με αυτή την ευκαιρία, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους!

Re: Το πρώτο πούρο που κάπνισα…

Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 08, 2020 4:07 pm
από GiorgioGr
Δε θυμάμαι το πρώτο πούρο που ‘κάπνισα’, θυμάμαι όμως το πρώτο που κάπνισα, το πρώτο πούρο που κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα από αυτά που βλέπεις σε ένα ‘στικ’, όταν για πρώτη φορά έβαλα όλες τις αισθήσεις μου στο παιχνίδι και συνειδητοποίησα ότι το ‘κάψιμο’ είναι μια εμπειρία που με γεμίζει.

Ήταν η δεύτερη νύχτα στην Αβάνα και σα γνήσιος τουρίστας που κάθεται σε εστιατόριο ψηλά στη λίστα του trip advisor ζήτησα να συνοδεύσω το φαγητό μου μ’ ένα πούρο. Η ευγενικότατη υπάλληλος με πήγε στον υγραντήρα του καταστήματος και μου ζήτησε να διαλέξω, μη γνώστης εγώ (φαινόταν), διάλεξα αυτό που μου άρεσε περισσότερο στο μάτι, από ένα brand που δεν ήταν εντελώς άγνωστο, και η τιμή του ήταν προσιτή.
Κατέληξα στο να γευτώ τα πιάτα που μου άρεσαν περισσότερο στο νησί, να πιω τα ωραιότερα Cuba libre (τουρίστας είπαμε) και να συνοδεύσω τα παραπάνω με το πούρο της φωτογραφίας.

Εικόνα

Μετά από σχετική έρευνα, κατέληξα ότι είναι ένα Montecristo no2.

Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου...