cigarsforum.gr

Πολύ ωραίο φορματ, κάθεται άψογα και αρχοτνικά στο χέρι. Είναι από κούτα του ΄20, λίγη σημασία έχει ο μήνας, είναι πολύ φρέσκο, πρόκειται για νεαρό κ μάλλον άμαθο ίππο λοιπόν. Το σώμα του όμως έχει χαρακτηριστικά ανδαλουσιανού παρά το νεαρό της ηλικίας του. Το ραπερ φαίνεται λαδερό και λιγουρευτό. Το σώμα μυρίζει δέρμα, ξηρούς καρπούς και μια ελαφριά κουβανέζικη σταβλίλα ενώ το πόδι βγάζει ποιοτικά καπνά και εκλεπτυσμένο δέρμα. Το κόβω, τραβάει λίγο δύσκολα και βγάζει μυρωδιά γρασιδιού, δέρματος και καπνού. Φαίνεται ορεξάτος αλλά τσινάει λίγο ο νεαρός ίππος. Μετά το άναμμα υπάρχει γρασίδι, λίγο δέρμα, λίγο πιπέρι καθώς και άγουρα ξύλα. Θέλει να φανεί ανώτερος των περιστάσεων και να δείξει ότι είναι ώριμος αλλά το νεαρό της ηλικίας του δεν τον αφήνει να ξεδιπλώσει τις αρετές και τη χάρη της κίνησής του.



Στο 1/3 με δυσκόλεψε λίγο, δεν δεχόταν τη σέλα εύκολα γιατί είχε περιττά πράγματα πάνω της και τσινούσε, τελικά αφού αφαίρεσα όλα τα περιττά από πάνω της, η κατάσταση σώθηκε.



Με τη σέλα πλέον στο 2/3 να μην τον ενοχλεί, άρχισε να κινείται πιο ελεύθερα, απέκτησε λίγο περισσότερο αέρα στην κίνηση και το βηματισμό του. Λίγοι ξηροί καρποί χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές από το 1/3.



Το 3/3 ήταν και το πιο ενδιαφέρον. Ξηροί καρποί, δέρμα, ψωμί που στη συνέχεια γίνεται μπισκότο αλλά και κάποιες φρουτολουλουδένιες νότες δήλωσαν το παρών τους. Σε αυτό το 3ο έδωσε δείγματα ώριμου αλόγου που ξέρει να συμπεριφέρεται και να κινείται με χάρη. Μου έδωσε να καταλάβω ότι με τον καιρό θα μπορούσε σίγουρα να συγκριθεί με ένα αράβικο ή και ίσως ποιός ξέρει με ένα ανδαλουσιανό.

Εν ολίγοις είναι ένα νεαρό απαλούζα με ταλέντο που τώρα αρχίζει να μαθαίνει να ιππεύεται, τώρα αρχίζει να μαθαίνει συμπεριφορά, είναι στα πρώτα του βήματα και γεμάτο υποσχέσεις ότι μετά από καιρό θα γίνει ένα ώριμο άλογο, δεκτικό που θα αποκτήσει τη χάρη και τις αρετές ενός αράβικου ή και ανδαλουσιανού... 2.5/5

Τόλμησε ο Ανδρέας να σελώσει τη νεαρή Απαλούζα που δεν κατάφερε δυστυχώς λόγω νεότητας να δώσει το κάτι παραπάνω. Η βόλτα έγινε αυτό έχει σημασία
Ανδρέα σε ευχαριστώ, καταχωρώ κα την ψήφο σου στο mass.

...κι όπως πάντα ήρθε η ώρα για την παρουσίαση του επόμενου οικοδεσπότη
που σύμφωνα με την επετηρίδα μας για το μήνα Νοέμβριο θα είναι ο...

Φούμα # 1

Παρέα με orismenous, στο γνωστό μας Πειραιώτικο στέκι, κάψαμε όλοι μαζί την καμπάνα του υπηρέτη. Απο δική μου κούτα που ήρθε απρόσμενα στα χέρια μου κατευθείαν από το νησί MTS NOV 19.

Οταν μου την έφεραν ήταν 2μηνών και καπνίσαμε με τον Τάκη τα 2 πρώτα στίκ της κούτας με καλές εντυπώσεις, για να δούμε λοιπόν τι λέει τώρα η καμπάνα λιγο πριν χρονίσει...

κάνω pairing με μουσταλευριά και μπύρα κόντρα στο ΠτΔ κατεστημένο



Κόβω και τραβάει εξαιρετικά. Στα πρωτα παφ μυρίζει το μαγαζί κανελα. Στο στόμα εχω μια γεύση γλυκιά που μαζι με την κανέλα δένουν πολύ ωραία.
Η γλύκα μένει αρκετή ωρα στο στόμα και στο χορό μπαίνουν αλμύρα ξύλα και σκόνη κακάο και απογειώνουν τη φούμα.



Στο 2/3 κλατάρει και γινεται μονότονο με πικάντικα μπαχάρια και ξύλα. Δεν είναι αδιάφορο, δεν σε εξιτάρει κιόλας. Η παρέα καλή η κουβέντα τρέχει και λίγο το μυαλό φεύγει από το πούρο μεχρι και το 3/3 που αλλάζει πάλι προς το καλύτερο αυτή τη φορά.
Ανεβάζει σώμα και δίνει μαγκιόρικα μπαχαρικά όπως μοσχοκάρυδο, κανέλα και μπαχάρι και γλυκά κάσιους.



Περίμενα παραπάνω να πω την αλήθεια αλλά δεν με χάλασε καθόλου. Ξινίλες, γωνιές και λοιπά στοιχεία νεότητας δεν υπήρχαν απλά θέλει να την αφήσω ήσυχη την κούτα για 2 χρόνια ακομα και βλέπουμε.

Ένα 3/5 με το σπαθί του .

LCD Στάθης

καπνίστηκε ως ανωτέρω, μια μπακαλιαροδευτέρα με πολύ υγρασία και μούχλα, συγχρόνως από τρίο μπελκάντο
προερχόμενο από κούτα «κουβανέζικη» Nov 19, απ’ την οποία δοκιμάσαμε και τριμηνίτικα τον περασμένο Γενάρη με πολύ καλές εντυπώσεις

το Belicoso είναι ένα ελαφρώς box pressed – τούμπανο 52 ring, και μοσχομυρίζει κουβανέζικο tobacco
αν και τίγκα στα καπνά το τράβηγμα είναι πύραυλος, βγάζοντας στο pre κανέλα, κακάο, και κουκουνάρι

ξεκινάει όμορφα με μοσχοκάρυδο, κανέλα, κακάο, και ελαφρύ ξύλο
προσθέτοντας μια λεπτή γλυκύτητα από καραμέλα-αστακό με υφάλμυρη επίγευση
στην παρέα σιγά-σιγά μπαίνει και μια άγλυκη σοκολάτα
το στικ έχει δύναμη αλλά χωρίς καρφίτσες



κάπου στη μέση η αρωματική του κλίματα γίνεται λίγο atonale κάνοντας μια «κοιλιά»
πλην όμως η φούμα εξακολουθεί να είναι ευχάριστη
κι ύστερα πάλι, μπαίνοντας στο τελευταίο 3ο τα χρώματα της ζωντανεύουν ξανά

γίνεται πιο spicy, με bitter σοκολάτα, μαλακό πευκόξυλο, νότες γης, χλωρό κάστανο, και ψωμένιες πινελιές
στο τέλος μάλιστα φτιάχνει και μια ωραία κρεμούλα, μισό γλυκιά – μισό αλμυρή
αφήνοντας σοβαρές και βάσιμες υποσχέσεις για την εποχή της ενηλικίωσης

κυρ-επιλοχία ευχαριστώ για το κέρασμα, το πουλάρι χλιμιντρίζει ακόμα, αλλά νομίζω πως μιλάμε για εκκολαπτόμενο πουλέν (3/5)

Υ.Γ. η (άνευ σούγκαρ) μουσταλευριά ήταν ένα βελούδινο γευστικό ποίημα
Υ.Γ. (2) long live ΠτΔ

(συνεχίζεται)

Φούμα ένα ή τρία αναλόγως πως θα το δει κανείς....
Καταγράφω και εγω εντυπώσεις από την ως ανωτέρω χορηγία του Stathis έκεινο το μεσημέρι....φυσικά με χαρακτηριστική καθυστέρηση.

Πολύ ωραίο τράβηγμα, πολύ τούμπανο κατασκευή, πολύ γενικότερα. Μπυρίτσα η συνοδεία, καλοκαίρινα όπως πρέπει.

Κανέλα, μέλι , φρυγανιά, προφανως πρωινό πούρο, δεν είναι για πολλά αλκοόλια.
Έχει διάφορες ντρίπλες, κακάο, σοκολάτα, και όντως μια υφάλμυρη αίσθηση. Η δύναμη μάλλον είναι της νιότης, θα φύγει σε κάνα εξάμηνο.
Το μεσαίο κομμάτι είναι αδιάφορο, αλλά σε καμία περίπτωση κακό. Όπως ειπώθηκε, είναι παρέα και όχι πρωταγωνιστής.
Φλατ ξύλα, λίγο σοκολάτα, μπαχαρικά από τα κλασικά παράγωγα του καπνού.
Ζωντανεύει στο τελευταίο μέρος, με αρκετό μοσχοκάρυδο, φρυγανιά, μέλι ελαφρύ, νότες τσαγιού, ωραία ξύλα.

ΟΚ έχει μέλλον, αλλά εμείς το κάψαμε τώρα. Και για αυτό θα πάρει 3/5.

Έχει και συνέχει φυσικά....αφού είναι ακόμα καλοκαίρι!!!

Ευχαριστώ τους Τάκη και Νίκο για τις τοποθετήσεις τους.
Πάμε σιγά σιγά παιδιά. Ο καιρός είναι ιδανικός το Σαββατοκύριακο για την καμπάνα του υπηρέτη

SPB #2 ERO ABR 10

Ο Αλόνσο Κιχάνο από τη Μάντσα, ένας αθεράπευτα ρομαντικός ξερακιανός γέροντας
μισότρελος από τη συνεχή ανάγνωση ιπποτικών μυθιστορημάτων, ρομάντζων και παραμυθιών
ξεκινά καβάλα στο ψωριάρικο άλογο του τον Ροσινάντε ντυμένος με την τενεκεδένια του πανοπλία
έχοντας ως ιερό σκοπό να υπερασπίσει το δίκαιο και τους αδύναμους και να πολεμήσει το Κακό
για να κερδίσει μ’ αυτόν τον τρόπο και την καρδιά της Δουλτσινέας, που ποτέ του δεν έχει δει
μαζί του σ’ αυτή την περιπλάνηση, έχει παρέα τον καλοκάγαθο, κουτοπόνηρο, και πραγματιστή «υπηρέτη» του… (συνεχίζεται)



ας δούμε λοιπόν «τι λέει» και μια παλιατζούρα…

νομίζω πως το SPB είναι από κείνα τα λίγα κουβανέζικα για το οποία δύσκολα θα βρεις κάποιον να πει κακό λόγο
υπάρχει εξήγηση βέβαια, αφού ως αφισιοναδικό πούρο δεν τυγχάνει ευρείας κατανάλωσης
τουθόπερ σημαίνει πως καπνίζεται σε συντριπτικό ποσοστό από ρέκτες και όχι ποζεράδες

το στικ που ήρθε σήμερα η ώρα του να καεί στην πυρά, έχει συμπληρωμένα δέκα χρόνια στην πλάτη
κι επειδή τα «ιστορικά» του πούρου τα κάλυψε όλα ο κυρ-επιλοχίας στο εισαγωγικό
να συμπληρώσω μόνο την ελληνική τιμή του Beli το 2008 για να γίνει σύγκριση με το σήμερα: 9,80 € - 16,55 €



λοιπόν, νομίζω πως θα αρχίσω ανάποδα, μ’ άλλα λόγια απ’ το τέλος…

αγαπητοί φίλοι για το πούρο μας ταιριάζει γάντι μια φράση μέσα από το βιβλίο του Cervantes:
“ama, no lo que eres, sino lo que serás” (αγάπησε όχι αυτό που είσαι, αλλά αυτό που θα γίνεις)

ε ναι! ΑΛΛΟ πούρο το Belicoso με ένσημα από δυο πενταετίες
εν άλλοις λόγοις μια επιτομή λεπτεπίλεπτης ηδύτητας κύριοι, αναβλύζουσα από καπνά-χρυσάφι μεστωμένα από τον πανδαμάτορα



η περιπέτεια ξεκίνησε με απαλά ξύλα, σανό, γλύκες από ζαχαροκάλαμο και μια ελαφριά αλμύρα
στην πορεία συνάντησε τσάι, δέρματα, άνθη, μανιτάρια, κακάο και καφέδες
με καρύκευμα κανέλα και κάρδαμο και λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιανδρο από πάνω
έχοντας σ’ όλη τη διαδρομή αλλόκοτες αρωματικές εκλάμψεις με 1-2 «ξαφνικά» puffs
φορτωμένα πότε με βανίλια και καραμέλα, πότε με ζαχαρωμένα φρούτα ή γλυκά ξύλα
κι άλλοτε με παντεσπάνια, ανάσες σοκολάτας, και γλυκά παξιμάδια με γλυκάνισο

πούρο-ποταμός, απαύγασμα μελιστάλαχτης σοφίας, Un Chien Andalou!
…συγνώμη, Ανδαλουσιανό Άτι ήθελα να πω…

(θα ‘χει και μέρος 3ον)

Ευχαριστώ τον Τάκη για την εξαιρετική μυθιστορηματική του περιγραφή. Στη 2η φούμα του κατάφερε με την 10χρονη καμπάνα του υπηρέτη να καβαλήσει το Ανδαλουσιανό άτι (παρολίγο σκύλο ) και να καλπάσει στα ευφορα λιβάδια της Vuelta Abajo. Muchas gracias Amigo

Για να δούμε πόσο καλά χτυπά η καμπάνα: Όμορφο πούρο, αρχοντικό. Ανάβω. Τραβάει και καίγεται άψογα. Σώμα μεσαίο, όπως και η ένταση. Στο πρώτο τρίτο δέρματα αριστοκρατικά, καφέδες και θάλασσα! Στο δεύτερο τρίτο δέρματα πάλι και βότανα περίεργα. Στο τρίτο τρίτο κάπως γίνεται φλατ αλλά όμορφο, πλούσιο φλατ. Σε κανένα σημείο δεν πίκρισε ούτε έβγαλε τίποτα γωνίες, αν και η κούτα έγραφε Μάρτιος 2020! Φαίνεται πούρο που θέλει τον χρόνο του για να ξεδιπλώσει χάρες και μυστήρια. Αυτή η φούμα πάντως ήταν ένα 3,5 προς 4.