Στο τσακ , παρά μια μέρα καταφέρνω να κάψω άλλον ένα Edmundo, αγορασμένο χύμα στο Ναύπλιο.
POL JUN 17,: ,έγραφε η κούτα, ελπίζοντας να λέει την αλήθεια.
Το ανάβω μετά από γενναία κρεατοφαγια, παρέα με Fiddich 15 και Ιολη με μπουρμπουρλίθρες.....
Το στικ έχει αδιόρατο κρύο, αλλά μπορεί να φταίει και το μπούκωμα μου.
Εμφανισιακά είναι άριστο, με χρώμα σοκολάτας γάλακτος, και υφή καλού δερμάτινου μπουφάν.
Με το άναμμα έχω δυόσμο και κανέλα , το ζοριζω λίγο, και κρατιέται.
Χαλαρώνω και μια τζούρα από το 15αρι ,μια από τον Edmundo , βρίσκω ψωμιά και μέλια με κανέλα ζεστά , πρωινά.
Πάρα πολύ ωραία, και αναρωτιέμαι γιατί πρέπει όλα τα ωραία να είναι τόσο άστατα και ασταθή....
Κερνάει κέδρο και σταφίδα, ποτ πουρί σοκολάτας, και μια απροσδόκητη λουλουδένια αίσθηση.
Μαλακό πούρο, αλλά αρκετά γήινο, περιμένω να γυρίσει το νόμισμα για αλλού.
Και δεν με απογοητεύει. στα 100 mm γυρνάει σε κρέμα βανίλια, σε καμένη ζάχαρη αγλυκη, αν είναι δυνατόν και σε σουλτάνα.
Πανίκος το Edmundo , βαράει κορυφή και γοητεύει!!
Αφήνει στα χείλη, μια αίσθηση τριμενου μπισκότου κανέλας, τα στεγνώνει. Απόλυτη πρόκληση για τζούρα και ο συνδιασμός τα σπάει!
Ξεπλενω λίγο με το ανθρακούχο, δαγκώνω το λεμόνι και παίρνω τζούρα....
Καθαρή σοκολάτα γάλακτος, με λίγο αλάτι.....τι να λέμε ....
Από πού παίρνεις το τρένο είπαμε, τσαφ τσουρέκι....απόψε η επιλογή το Rigiellianou μας πάει καρφί στην Χρυσή Πολιτεία.
Το κρεσεντο της παχιάς σοκολάτας συνεχίζει, βάζει και λίγο αμυδγαλο , έρχεται και δεύτερο ουίσκι.
Μήλο και κανέλα από το malt, παχιές σοκολάτες από το στικ! Μαζί πάνε να σκάσουν μύτη δέρματα και ματζουνια, όργιο...
Βρίσκω νέο παιχνίδι, η μύτη μια στο taster μια κοντά στην καυτρα. Καπάκι τζούρα και ρετροχαλί , πιο βαρύ τώρα, ακόμα πιο γήινο.
Κάστανο και μέλι, βαρύ άρωμα από βρεγμένο χώμα, με πιο πολύ σώμα θα το έκανα και Bolivar παλιό.
Και είναι μόνο 20 μηνών!
Θησαυροί τα regular, θησαυρός το '17!
Τελευταίο μέρος της παράστασης, και έχει τριμενο τζίντζερ, μια πρέζα αλάτι και πάλι σοκολάτα.
Πάντα γάλακτος με κάθε λογής καρπό στο καζάνι. Η μόνη ένδειξη νεότητας, είναι το στέγνωμα στα χείλη, αλλά είναι τόσο ωραίο...
Καίω ήδη μια ωρίτσα, και δεν με έχει χάσει πουθενά, τώρα έχει μάλλον βαρύνει λίγο, με μπαχάρια από την κοντινή ανατολή, άφησε τον γαλακτώδη γλυκό χαρακτήρα, για κάτι πιο σοβαρό.
Δέρμα, και λίγο bitter punch, μεντα ή δυόσμος , σαν καλό after eight.
Ένα γλυκόπικρο αμύγδαλο, μου θυμίζει πως βιάζομαι ,
Κόβω, για να το κάψω μέχρι τέλους, βγάζω μπάντα, και μετράω τις ρουφηξιές!
Πάρε και λίγο ελληνικό καφεδάκι, πάρε και ένα λουκούμι καυτερό.
Το λιγότερο έγκλημα ο Edmundos, 86' pure bliss!!!!!
Εύκολο El Dorado, μπαίνει στην άκρη για τοπ Τεν!!
Φυσικά και ήταν από την κάτω σειρά της κούτας το τέρμα δεξιά...
Αν έπρεπε να βαθμολογηθεί μόνο αυτό θα με πήγαινε κατευθείαν στα βουνά του El Dorado,!
Και για να δώσω τα του Καίσαρος ,θα του δώσω την κορυφαία βαθμολογία , στον κλασικό Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας!
Κωσταντίνε μπράβο φίλε μου, σε ευχαριστούμε για ένα πολύ ωραίο mass!!
