La Flor Dominicana Andalusian Bull
Δημοσιεύτηκε: Δευ Φεβ 12, 2018 3:58 pm
La Flor Dominicana Andalusian Bull LCD Τάκης
Από την στιγμή που μου έδωσε ο Τάκης το πούρο ήθελα πολύ να το καπνίσω. Πάει καιρός από τότε που κάπνισα ένα LFD και μέχρι στιγμής δεν έχω καπνίσει ούτε ένα που να με έχει απογοητεύσει, έστω και στο ελάχιστο.
Tο πούρο προσφέρεται για άπλετο χάζι καθώς έχει πολλά ιδιαίτερα στοιχεία, από το κτηνώδες μέγεθος του (6 1/2 In -64), το ασυνήθιστο βάρος του, κυριολεκτικά το πιο βαρύ πούρο που έχω αγγίξει, μέχρι και το πολύ πληθωρικό του δακτυλίδι που παίζει κυριολεκτικά με τα όρια.
Το πούρο στα κρύα βγάζει λίγο δέρμα και αυτό με το ζόρι. Κόβω και το τράβηγμα παραδόξως είναι λίγο δύσκολο, το pre βγάζει δέρμα και κάτι καπνιστό που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Ανάβω με εντυπωσιακή δυσκολία το πούρο, μου πήρε πολύ ώρα.
Στο ανάμα και μέχρι το τέλος του πρώτου τρίτου το πούρο κινείται σε ένα αρκετά ήπιο προφίλ που δεν συνάδει ούτε με το ιστορικό της μπράντας του, ούτε και με την πληθωρική φύση του band του. Τόσο πολύ δηλαδή που αναρωτιέσαι αν το πούρο έχει ligero. Εδώ υπάρχει λευκό πιπέρι, όσο πατάει η γάτα, λίγο μπισκότο, κρέμα και αρκετό non βούτυρο που δεν νομίζω οτι έχω ξαναεντοπίσει σε πούρο. Καθώς τελειώνει το πρώτο τρίτο πετάει και κάτι αδιευκρίνιστα φρούτα.
Το πούρο βρίσκεται πλέον στην μέση και ανεβάζει εντάσεις, ξεκαθαρίζοντας και την φύση των φρούτων του πρώτου τρίτου: πρόκειται σαφώς για εσπεριδοειδή! Τα πιπέρια δυναμώνουν, έχουμε και γλυκές αρμύρες και μυστήρια μπαχάρια. Ακόμα και μια φευγαλέα μέντα. Τελειώνει με όλα αυτά πιο δυνατά, συν κακάο, καφέ με γάλα και κάτι το γήινο.
Εξαιρετικό και άκρως ενδιαφέρον non Τάκη και σ ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να το καπνίσω. Μακάρι να ήταν όλα έτσι. Πρέπει επίσης να σημειωθεί η καταπληκτική του συμπεριφορά στην καύση και η ασυνήθιστα λευκή στάχτη του.
Από την στιγμή που μου έδωσε ο Τάκης το πούρο ήθελα πολύ να το καπνίσω. Πάει καιρός από τότε που κάπνισα ένα LFD και μέχρι στιγμής δεν έχω καπνίσει ούτε ένα που να με έχει απογοητεύσει, έστω και στο ελάχιστο.
Tο πούρο προσφέρεται για άπλετο χάζι καθώς έχει πολλά ιδιαίτερα στοιχεία, από το κτηνώδες μέγεθος του (6 1/2 In -64), το ασυνήθιστο βάρος του, κυριολεκτικά το πιο βαρύ πούρο που έχω αγγίξει, μέχρι και το πολύ πληθωρικό του δακτυλίδι που παίζει κυριολεκτικά με τα όρια.
Το πούρο στα κρύα βγάζει λίγο δέρμα και αυτό με το ζόρι. Κόβω και το τράβηγμα παραδόξως είναι λίγο δύσκολο, το pre βγάζει δέρμα και κάτι καπνιστό που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Ανάβω με εντυπωσιακή δυσκολία το πούρο, μου πήρε πολύ ώρα.
Στο ανάμα και μέχρι το τέλος του πρώτου τρίτου το πούρο κινείται σε ένα αρκετά ήπιο προφίλ που δεν συνάδει ούτε με το ιστορικό της μπράντας του, ούτε και με την πληθωρική φύση του band του. Τόσο πολύ δηλαδή που αναρωτιέσαι αν το πούρο έχει ligero. Εδώ υπάρχει λευκό πιπέρι, όσο πατάει η γάτα, λίγο μπισκότο, κρέμα και αρκετό non βούτυρο που δεν νομίζω οτι έχω ξαναεντοπίσει σε πούρο. Καθώς τελειώνει το πρώτο τρίτο πετάει και κάτι αδιευκρίνιστα φρούτα.
Το πούρο βρίσκεται πλέον στην μέση και ανεβάζει εντάσεις, ξεκαθαρίζοντας και την φύση των φρούτων του πρώτου τρίτου: πρόκειται σαφώς για εσπεριδοειδή! Τα πιπέρια δυναμώνουν, έχουμε και γλυκές αρμύρες και μυστήρια μπαχάρια. Ακόμα και μια φευγαλέα μέντα. Τελειώνει με όλα αυτά πιο δυνατά, συν κακάο, καφέ με γάλα και κάτι το γήινο.
Εξαιρετικό και άκρως ενδιαφέρον non Τάκη και σ ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να το καπνίσω. Μακάρι να ήταν όλα έτσι. Πρέπει επίσης να σημειωθεί η καταπληκτική του συμπεριφορά στην καύση και η ασυνήθιστα λευκή στάχτη του.
Μετα απο όλα αυτά το χάος. Αλήθεια τώρα; Παίζουν έτσι μπάλα τα non;
