Partagas Maduro No.2
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 16, 2019 3:45 pm
Short Piramides 120 x 55
SBN 25
το project Linea Maduro των Partagas είναι το δεύτερο κουβανέζικο μαδούρο επεισόδιο
δεκατρία χρόνια μετά τη γενικά χλιαρή ανταπόκριση που είχε το πρώτο με τη σειρά Cohiba Maduro 5
η σειρά των Partagas κυκλοφορεί με τιμές regulares, ενώ ξεκίνησε ως special κυκλοφορία με το Maduro No.1 πριν 4 χρόνια
αφού στο μεταξύ όπως προκύπτει, έγινε αλλαγή ρότας από τους μανδαρίνους στο σχεδιασμό
ένα ακόμα στοιχείο, είναι ότι ενώ στα Cohiba υπήρχε κι ένα 40άρι (Secretos)
στα Partagas παίζουν μόνο χοντρά, με 50, 52 και 55 ring αντίστοιχα
άλλο ένα σαφέστατο σημάδι του νέου χοντρού θεού των κουβανών
η εμφάνιση της κοντόχοντρης πυραμίδας είναι ελκυστική, μέσα στα λάδια και τους χυμούς…
“using leaves that have undergone extra fermentation” αναφέρουν οι κουβανοί
με το wrapper πάντως να φέρνει σε μετάξι κι όχι στις μαδούρο τσόχες των non
άλλο βλέπετε το maduro Pinar del Rio, κι άλλο το Mata Fina, το Broadleaf ή το San Andres
μπορώ πάντως να βρω εύκολα 100 κουβανέζικα πιο …μαδούρο απ’ τα maduro
το σώμα της κοντόχοντρης πυραμίδας βγάζει γλυκές γήινες μυρουδιές
ενώ μετά το κόψιμο οι κρύες ρούφες αναδύουν ένα γλέντι από ξερά σύκα, καρύδια, χειμωνιάτικο μέλι, και κουβερτούρα
για 55άρι πάντως τραβάει σαν …42άρι, με αίσθηση ολίγον από «στενή πύλη» αλά André Gide
οι πρώτες ρουφηξιές έχουν bitter βηματισμό
με πλούσια μαύρη σοκολάτα, φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο, και μια ιδέα κίτρο
ενώ γρήγορα στην παλέτα προστίθεται κι ένα και ζεστό ζυμωτό καρβέλι
το πούρο έχει smooth και χαλαρή διάθεση, χωρίς ιδιαίτερες εκλάμψεις
η χοντρή ώρες-ώρες μπουκώνει, τραβάει δύσκολα και βγάζει τσιγκούνικο καπνό
ναι, φως-φανάρι πως οι κουβανοί στρίφτες δεν το ‘χουν με τα χοντρά
αυτό πια είναι στατιστικό δεδομένο τα τελευταία χρόνια
ωστόσο το Maduro No.2 ανανεώνει τζούρα-τη τζούρα το γευστικό του ενδιαφέρον
αναδεικνύοντας ένα πρωτότυπο blend από καπνά που το πάνε το γράμμα
πρώτα με ένα μιξ από σκούρα φρούτα, φραγκοστάφυλο, κεράσι, και μούρα
κι ύστερα με πινελιές από φιστικοβούτυρο και κρέμα black forest
εξαιρετικό πιάτο, αν και μόνο το δαχτυλίδι θυμίζει Jaime, τουλάχιστον ως τώρα
πινελιές από μπισκότο βουτύρου, κερήθρα και παλιά φθαρμένα δέρματα
μαζί με καυτερές ανάσσες από ένα τσίλι που κάνει ντου ιντριγκάροντας τις γλύκες του
ζωγραφίζουν ένα πρωτόγνωρο tableau vivant που μόνο «ακίνητο» δεν είναι
αφού τα χρώματα και τα αρώματα της κουβανέζικης γης μεταφέρονται ολοζώντανα από την καύτρα του πούρου στο επιστόμιο
ολοκληρώνοντας έτσι μια καλοδεχούμενη κουβανέζικη πρεμιέρα που κομίζει «κάτι καινούργιο»
μου άρεσε, ακριβώς γι’ αυτή τη διαφορετικότητα του
αν και στιγμές θύμισε αμυδρά non πίνακα, με μια τάση υπνηλίας σε κάποιες τζούρες
σίγουρα δεν τος λες εύκολα “Partagas”, αλλά επίσης σίγουρα πρόκειται για «καλό πούρο»
χωρίς υπόγεια ρεύματα κι ανατριχίλες, αλλά με ένα πρωτότυπο γήινο εναλλακτικό σενάριο
πραγματοποιώντας ένα ενδιαφέρον ταξίδι «από το σπόρο στο τασάκι», μεταφορικά και κυριολεκτικά
ιδιαίτερα αν μπορούσε κάποιος να μας δώσει στοιχεία για όλα τα στάδια της διαδρομής του
από κει και πέρα το «πώς» θα κατασταλάξει στην καπνιστική μας λιβιδώ
είναι κάτι που θα δείξει ο πανδαμάτωρ χρόνος…