Montecristo Tubos
Δημοσιεύτηκε: Δευ Φεβ 19, 2018 9:45 am
![Εικόνα](https://i.postimg.cc/VLVPkSY0/prjQ9gY.jpg)
Coronas Grandes 155 x 42
dress 25, c/p 3 a/t (disc. 2017), dress 10 (disc. 2013), aluminium pack 5 (disc. '80's)
ένα τετραπλό bypass
τέσσερα tubos, τέσσερις διαφορετικές γενιές
υπάρχει χάσμα..? ποιος ξέρει...
θα κονταροχτυπηθούν 4 Coronas Grandes (155 x 42) που καλύπτουν μια περίοδο 14 ετών:
CLO AGO 01
MAS OCT 07 (LCD Alex)
RAS ABR 09
PMU SEP 14 (LCD Nickos H)
το back to back έγινε σε δυάδες, διαφορετικές μέρες
αφού το 4Χ4 σε μία μέρα θα απαιτούσε με μικρές διακοπές 6-7 ώρες στο νερό
να ευχαριστήσω τους φίλους μου Αλέξανδρο και Νίκο
οι χορηγίες των οποίων έδωσαν εύρος στο bypass
και να πω ότι επέλεξα να συνοδεύσω τα πούρα με πράσινους μπασκετικούς τίτλους ανά χρονιά
μιας και τρέφω τα αυτά αισθήματα με τον ένα εκ των δύο χορηγών μου
1ος Αγώνας: RAS ABR 09 Vs CLO AGO 01
RAS ABR 09
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4461/37739611766_3796499bb9_z.jpg)
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4480/37953985906_6fa53e797d_z.jpg)
ο πρώτος πυγμάχος έχει πλούσιο-αρχοντικό pre
με φουντούκι, κακάο, μέλι, κέδρο και καυτό τσίλι
και παρά τα εννιάμιση χρόνια του κάνει τσαμπουκαλεμένο ξεκίνημα
μαζί όμως με τα μπόλικα μαύρα πιπέρια του
βγάζει και μια χούφτα καμένη μαύρη ζάχαρη που γρήγορα καραμελώνει
υπάρχει και ξύλο, βαρύ και παλιό, που μυρίζει ακόμα φλοιό δέντρου
και μετά έρχεται ένα φουντούκι με χλωράδες
όταν ξαφνικά με μπουκώνει μια ολόκληρη κουταλιά κακάο
και μόλις την καταπίνω με τρατάρει ένα σοκολατάκι γάλακτος
από κείνα τα παλιά σε σχήμα μαργαρίτας που είχαν οι μανάδες για κέρασμα
κι έπειτα όλα πλημμυρίζουν από μπινελικάτη σοκολάτα
ανακατεμένη με βανίλια Μαδαγασκάρης
η πλάκα είναι ότι ο τσαμπουκάς παραμένει και συνεχίζει
δένοντας γοητευτικά με τις γλυκές επιθέσεις αγάπης
κι ύστερα ο κόμης βγάζει απ’ τις τσέπες της μπέρτας του φλούδες μανταρίνι
και δυο-τρεις καραμέλες τσάρλεστον
κι αφού με κερνάει και μια διπλή εσπρεσιά με παχιά κρέμα
τελειώνει το ούλτιμο ταξίδι του με μια ωδή στο κουβανέζικο παντεσπάνι
μια συμφωνία για αγγέλους και εωσφόρους με πολύ κρέμα, πάθος και δύναμη
αν δεν το καταλάβατε, μιλάμε για που-ρά-κλα
ικανή να μερακλώσει ακόμα και καλόγρια
να την κάνει να φορέσει και ζαρτιέρες…
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4465/37324019604_fc06703e4b_z.jpg)
CLO AGO 01
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4474/37756581222_6a0a626c58_z.jpg)
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4494/26231018299_f791fc0657_z.jpg)
ετούτο πρόκειται για Που-Που-Κου, και μάλιστα από τα καλύτερα που μας προέκυψαν
μετά από 3-4 κύκλους αγορών στο νησί της Αφροδίτης
το pre είναι αληθινό πανηγύρι
ένα Αμάλθειο Κέρας γεμάτο μυρουδιές κελαριού
με αρμαθιές ξερά σύκα, μουσταλευριά, σταφίδες, πετιμέζι, σακιά με όσπρια & δημητριακά
κάθομαι και γλεντάω χαμένος ένα δεκάλεπτο το διονυσιακό του φορτίο
οι πρώτες νότες είναι αλλόκοτα νόστιμες
γκοφρέτα φράουλα, καβουρδισμένη αμυγδαλόψιχα και γλυκό σταφύλι
σε μια σουρεαλιστική μίξη που μόνο ο Μανιτού κι η Vuelta Abajo μπορούν να πετύχουν
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4562/38078799226_168613f735.jpg)
2001… η χρονιά που μπήκαμε επίσημα στο ευρώ κι αρχίσανε τα βάσανα μας
το πούρο που κρατάω στα χέρια μου τότε ξεκίνησε τη μακριά του πορεία στο χρόνο
μέχρι να ‘ρθει ένα κρύο απόγευμα του Νοέμβρη δεκαέξι χρόνια αργότερα
για να παραδοθεί στην πυρά και να ξεκινήσει το τελευταίο ταξίδι του
αν είναι δυνατόν 16 χρόνων καπνόφυλλα να βγάζουν τόσο μυρωδάτο κακάο
κι η καμένη ζάχαρη που πέφτει με τις χούφτες καραμελώνει και γίνεται πρώτα μαλλί της γριάς
κι ύστερα γλειφιτζούρι κόκορας, απ’ αυτά που πουλάγανε στις λαϊκές ή τα πανηγύρια
κι από κάτω γέρικα εκατοχρονίτικα ξύλα έχουν πιάσει κουτσομπολιό με σοφά πιπέρια
καθώς τη μύτη σπάνε μυρουδιές από καφέδες που σιγοβράζουν στη χόβολη
φύγε, φύγε και ξαναγύρισε αγαπημένη αίσθηση
να συνηθίσω την απουσία σου γιατί το ξέρω πως σε λίγο θα σε αποχωριστώ για πάντα
επανέρχομαι, μια φωτεινή ταμπέλα δείχνει: «42 Βήματα για τον Παράδεισο»
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4577/38101882422_cceff2ffbe.jpg)
ξερά φρούτα, με σταλαγμένη τη γλύκα μιας και μισής δεκαετίας
αναρωτιέμαι, πόσα peak άραγε κάνουν τέτοια πούρα
και πώς θα ήταν ετούτο δω το 2006, το 2009, το 2012…
για το πώς θα είναι το 2020 δεν ανησυχώ, θα μάθω, το ελπίζω δηλαδή
σοκολάτα λιωμένη στο μπρίκι, ξαφνικοί τσαμπουκάδες
από μια νιότη που πέρασε κλεισμένη στο αλουμίνιο και τώρα ζητάει τα ρέστα
καθώς το τελευταίο τραίνο σφυρίζει και βλέπω από μακριά τους γαλάζιους καπνούς του
παντεσπάνι ποτισμένο με ρούμι, νοσταλγικά μπαχάρια από το βάζο της λήθης
αναμνήσεις μιας άλλης μυρωμένης δεκαετίας
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4529/38078798196_72ed1b94c8.jpg)
απόγευμα, ώρα γλυκιά, ήσυχη, το πούρο καίγεται σαν σε λιτανεία
με τη σιωπή κι ένα περαστικό σύννεφο να ψάλλουν το συναξάρι του
μπα, μπορεί και να μην είναι τελικά πούρο, αλλά δέντρο της μύησης
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4496/38078797296_2c9ca75167.jpg)
έξω απ’ τις πύλες του Eldorado στέκομαι και βγάζω το δαχτυλίδι του και το δείχνω στο φρουρό
εκείνος μου κάνει νεύμα να περάσω…
-και τι είδες γιε μου γαλανομάτη, τι είδες αγαπημένο μου παιδί?
-είδα μια ακτίνα χρυσή γέροντα, να στέκεται ένα πρωί πάνω από ένα χωράφι καταπράσινο
να τρυπώνει μέσα από τα φύλλα και να ρουφάει λίγη υγρασία
και μετά είδα τα ροζιασμένα χέρια του veguero πάνω στο προϊστορικό του αλέτρι
οδηγώντας το ζεμένο μοναδικό του βόδι πάνω στο κοκκινόχωμα
μύριζε βροχή και αποκάλυψη, κι εγώ ήμουν ένας μικρός σπόρος
που φύτρωσε στη ζεστασιά του κόκκινου πηλού ακούγοντας τις νύχτες το μοναχικό τραγούδι του ανέμου
κι ύστερα έβγαλα ριζούλα, πέταξα τα πρώτα μου φύλλα και σιγά-σιγά μεγάλωσα
όλα τ’ άλλα, τα ξέρεις…
![Εικόνα](https://c1.staticflickr.com/5/4465/38078800106_29f96ec877.jpg)
(συνεχίζεται…)