Εχθές , μετά από καλό σπιτικό φαγάκι, άραξα στην καραντινάτη βεράντα για να δοκιμάσω το Supremo.
Του έχουμε σούρει αρκετά το τελευταίο καιρό και σε αυτο, και στις υπόλοιπες Limitadas. Σε κάποιες δικαίως, σε ότι αφορά την απόδοση τους αλλά για να δούμε τι θα δούμε...
Στο ποτηρι γνωστό Glenffidich 12 , για να μην έχουμε μεταβλητές.
Κατασκευή τέλεια, κάπα από άλλο πλανήτη, μυρωδιές από κακάο, βανίλια, τρούφα και μανιτάρι.
Κόβω σχετικά γρήγορα και παίρνω χορταστικό σοκολατένιο pre, με έξτρα βάφλα, κακάο, φουντούκι. Δεν το αφήνω ήσυχο για τουλάχιστον δέκα λεπτά, όσο τραβάω τόσο δυναμώνουν οι σκούρες σοκολάτες, τόσο αρωματίζουν οι ξηροί καρποί....Non? Μπα, δεν νομίζω...
Τζουρίτσα από το καταπληκτικό Speyside, και πάμε στο παρασύνθημα...
Πρώτα puff, λίγο άναρχα, είναι και μεγάλο το ring, που να πάρει μπροστά, αλλά η υπομονή ανταμοίβεται.
Μόλις ισιώνει το περιμετρικό κάψιμο, φεύγουν απο πιπέρια και τα δέρματα και έρχεται όλο το pre.
Φουντούκι ντυμένο στην μαυρη σοκολάτα, παχιά κρέμα ζαχαροπλάστικής, σώμα σίγουρα μέτριο αλλά φουλ ένταση στις γεύσεις.
Το μοτίβο μένει ίδιο για λίγο, με τα ξηροκάρπια νμα κονταροχτυπιούνται πιο θα βγει μπροστά, έχει και ωμό κάσιους που με τρελαίνει στα πούρα. Μου δίνει έξτρα βουτηρα το κάσιους, κάνει στον καπνό πιο στακάτο και βουτηράτο.
Ξαφνικά αρωματίζει τον τόπο δυνατή λεβάντα.Κόκκινα λουλούδια και σιρόπι κεράσι, τρεις καλές έτσι και παιρνούν στο παρασκήνιο , σαν να ανακοίνωσαν την δευτερη πράξη.
Πέφτει λίγο αλάτι στον κουβά, ξανά έρχονται οι ξηροί καρποι, αμύδγαλο αυτη την φορά, με μόκα και παντεσπάνι βουτηγμένο σε λικέρ.
Το σώμα γεμίζει και φορτώνει. Πάντα οι εντάσεις των γευσεων είναι πολύ δυνατές. Ψάχνω πιπέρια αλλά δεν βρίσκω, καρφίτσες και λοιπά,πουθενα.
Μόνο ένα σμυρνιό μείγμα που νοστιμευει την παλέτα συνεχώς.
Κάπου κοντά στην χρυσή μπάντα, γίνεται πιο έντονη η αίσθηση του αλατιού μαζί με ελαφριά καραμέλα, φυσικά το κοιτάω σαν χαζός.....
Πλούτος, σοβαρός πλούτος γεύσεων και εναλλαγών.
Όλα πια είναι στο φουλ, σώμα, ένταση, καπνός, όλα! Τίποτα μέτριο δεν έχει αυτό το Monte!
Βαρύ μερακλίδικο καφεδάκι, σκληρό μπισκότο με αρκετή δόση μοσχοκάρυδο, μια ιδέα από καμένη καραμέλα στον αέρα.
Δεν θέλω να το σβήσω, όσο το παλεύω όλο και δίνει ποικιλίες...μέχρι και μια μυρωδιά μπαλσάμικο βρήκα...
Πάρα , μα πάρα πολύ καλό πούρο! Πολύ καλύτερο από ότι περίμενα, ένα κλικ κάτω από το Ramon, δυο κλικ πάνω από το Quai. Καμία σχέση με το μέτριο Dantes.
Φαίνεται να έχει ψωμί, αλλά είναι μεγάλη κουβέντα αυτή όταν μιλάμε για LE κυκλοφορίες της Monte.
Εν πάση περιπτώση, μια σελίδ ακαι κάτι σημειώσεις είναιο δείγμα γραφής για το Supremos. Στις ίδιες γραμμές έχουν χωρέσει καμιά εικοσαριά non.
Το αίμα νερό δεν γίνεται, και τα καπνά από το νησί έχουν άλλο ειδικό βάρος, τι να κάνουμε...
Να σημειώσω ότι δεν χρειάστηκε ποτέ καμία διόρθωση, πήγε μονοκοπανιά μέχρι το τέλος.
Μπράβο!!!