cigarsforum.gr

Franciscos 143 x 44
dress 25, dress 10, slb 50, slb 25
discontinued 2012
between the 1980s and 1993, this cigar was sold in the UK as "Amado Selección C"

LCD Suleygiannis

ωραία να ‘χεις ψήσει τους πρωινούς σου μπακαλιάρους
να ‘χεις ρουφήξει κοντά μια μπουκάλα Βιβλία Χώρα
και μετά να βάζεις κι έναν σκωτσέζο ανάβοντας ένα από τα αγαπημένα σου discontinued

κακοπερνάς βλέπω…

φοράει δαχτυλίδι της βου περιόδου, ήτοι 2002-2009
βγάζει βιντατζίλα, σεντούκι που άνοιξε μετά από 15.000+μία
γεμάτο παλιά περιοδικά με ολόφρεσκα επίκαιρα άλλων δεκαετιών

έναρξις του έργου με βότανα, τσίλι, κακάο, δέρματα
και μετά σε παίρνει η μπάλα, αυτή η πώς τη λένε κουβανέζικη αμπάριζα, ή αλλιώς ο διάολος



θεϊκές πινελιές, μεγαλοφυείς, ελαιογραφία μεγάλου διδασκάλου
φουντούκια μαζεμένα από φουντουκιά, κακαόδεντρα, σκοτεινά δέρματα, χορευτικά πιπέρια
ανακατεμένα στο μπλέντερ του Μανιτού σ’ ένα δηλητηριώδες παντεσπάνι
με μόκα, καραμέλα, ζαχαρωτά, βούτυρα, χλοερές ανταύγειες, αμύγδαλα, ξυλείες της Εδέμ

πούρο ολοζώντανο, γεμάτο αστερόσκονη, σε μια επίδειξη δύναμης και μεγαλείου
αυτό το σταματημένο από το 2012 Francisco του Γιάννη…
ήρθε και στεφάνωσε μια ιδιαιτέρως (υπάρχει λόγος) τρυφηλή καθημερινότητα
παίρνοντας τη σκόνη και τη σκουριά των τελευταίων ημερών

και συ μαγεμένος, σιχτιρίζεις για μια ακόμα (ατέρμονη) φορά τους κουβανούς…

lcd σουλεημαν

τι να λεμε τωρα γιαυτο το πουρακλο
ενα απο τα αγαπημενα μου bolivar
ενα απο τα αγαπημενα μου πουρα
ενα τοτεμ που ποτε δεν καταλαβαμε γιατι οι κοπανοι το εξαφανισαν


φοραει το παλιο δαχτυλιδι πριν το 09
και ενα ραπερ που σου φωναζει " καλα θα περασουμε"
απο κρυα αρωματα δεν εχει και πολλα να δωσει
μια βινταζια, ενα παλιο σεντουκι του παπου που ανοιξε μετα απο πολλα χρονια που ηταν ξεχασμενο στο παταρι ή μηπως στην αποθηκη?

πρε δεν εκανα καθολου.Δεν ξερω γιατι αλλα θεωρησα οτι τα φαγητα και τα ξυδια θα το καπελωναν
αναβω και ξεκιναει με το καλημερα με μοκα !!!
μοκα, φιστικι, φουντουκι
καλα ξεκιναμε και χαμογελαω
γλυκες , γλυκες και ξανα γλυκες
σοκολατες και μοκα και ξηροκαρπια
μετα απο λιγο να σου και τα βοτανια
μεντα πολυ, καρδαμο, τσαι, δερματα
ναι ρε φιλε τσαγακι πρασινο με ενα απαλο πιπερακι και μια φλουδα ξυλο

καπου στην μεση το πουρο γυρισε
καμμενες ζαχαρες με το τσουβαλι, κακαο τριμενο γλυκοπικρο μια τρελα
κατι υποψιες φρουτου, εσπεριδοειδη φουλ πορτοκαλι, ροδακινο, βερυκοκο
βουτυρο, καραμελα, πιπερι και μολις μπηκε και το λιβανι αντε γεια μεγαλε
πηρα τηλ τον χορηγο και παραμιλαγα

Πόσο το αγαπω αυτο το πουρο.....

παλιά ντιβανοκασέλα γεμάτη κρυμμένους θησαυρούς, μπαλάντα των αισθήσεων-τροφή για το πνεύμα
μυστικός κήπος γεμάτος βότανα, μόκα, κακάο, σοκολάτα, δέρματα, πορτοκάλια, περίεργα floral, φουντούκια, καραμέλες, σανταλόξυλα
μετά από ιπτάμενα μπι-μπι-εφ, μεταμφιεσμένες σουπιές, μαγεμένα μουσμούλια, μυστικά καβουροπάτι, άφθονο τρισαγιασμένο νερό της φωτιάς
κι ένα ανεπανάληπτο καραμελωμένο καλαμάρ ντε παλαμάρ (με 4 τρύπες) που κοβόταν «με την καρδιά ενός μαρουλιού»
love-love-love, yeah, yeah, yeah
καπτα Αλέξανδρε πάντα τέτοια!

GNU OESU

όσο περνάνε τα χρόνια η γνώμη για κάποια πράγματα αποκρυσταλλώνεται, γίνεται πιο ξεκάθαρη και αντικειμενική
έτσι συμβαίνει και με αυτό το Francisco, το διαγραμμένο από το 2012 διαμάντι-τοτέμ
σιγά-σιγά τείνω στην άποψη ότι ήταν ίσως το καλύτερο Bolivar που βγήκε ποτέ
σημειωτέον πως στο διάστημα μεταξύ 1980 και 1993 το πούρο πουλιόταν στο Ηνωμένο Βασίλειο ως "Amado Selección C"

συνευρίσκομαι σήμερα με την Κυρία Νοσταλγία, μια 22άχρονη άριστης κατάστασης παλιατζούρα από το μακρινό 1998
να θυμηθούμε τα παλιά μας και να πούμε τα νέα μας, μιας και τελευταία οι παρέες μεταξύ μας είναι όλο και πιο αραιές
έφτιαξα λοιπόν σκηνικό αντάξιο γι’ αυτό το υπέρλαμπρο πούρο, κι ύστερα χάθηκα μαζί του σε χρόνο ενεστώτα
που αλίμονο κάθε puff τον μετέτρεπε γρήγορα σε παρελθόν…



…είχε ένα πολύ άνετο pre που έδωσε ζουμερές ρουφηξιές από άχυρο, κέδρο, και ολίγον σοκολάτα
και μετά το πυρ έκανε μπάσιμο σε μια επίδειξη πρώτα δύναμης κι ύστερα σοφίας
με νότες από ξύλα, γη, κανέλα, και μαύρο πιπέρι στην αρχή κι ύστερα μ’ ένα κρεμώδες κρεσέντο
κουβαλώντας έναν δίσκο με ζαχαρωτά, καφέδες, αμύγδαλα, και μερικές χλοώδεις νότες

ύστερα βουτύρωσε μ’ έναν μαγικό τρόπο αφήνοντας συγχρόνως υπαινιγμούς καραμέλας
ενώ στην ατμόσφαιρα πλανιόταν και μια αίσθηση μόκας που άφηνε ίχνη και στο ρετροχάλι
η παρέλαση είχε ακόμα αλεσμένους καφέδες, δέρμα, σιτάρι, μπισκότα, σταφίδες και ξηρούς καρπούς, (ναι όλα αυτά!)
πραγματικό Κέρας της Αμάλθειας αυτό το Bolivar χωρίς να χάσει στιγμή το σθένος του, αληθινό γλέντι σας λέω

ζωντανό και εύρωστο πούρο, καθόλου «ξεθυμασμένο», πάνω στην τελευταία ίσως μαγική του μπολιβαρομεταμόρφωση
εκεί που τα βελούδα δένουν τέλεια με τις δυναμικές του, όπου δε μιλάς - ούτε σκέφτεσαι, απλά ρουφάς κι απολαμβάνεις

αχ-βαχ, και ξανά-αχ… τι πουράκλα! άντε να χαθείτε ρε αλήτες χαϊβάνος…

Είχα πάρει 5 από το κέντρο προ τετραετίας και παραμιλησα και στα 4... Ίσως και για μένα το καλύτερο σταθερό Bolivar μαζί με τα Inmensas...

Δεν μιλάμε απλά για ένα καταργημενο πούρο, μιλάμε για ένα από τα καλύτερα πούρα που έβγαλε ποτέ η Κούβα.
Δεν έχει νόημα να περιγράψω γεύσεις, το έχουν κάνει οι προλαλησαντες.
Σώμα ελαφρύ αλλά γεύσεις που σε στέλνουν στον παράδεισο των πούρων. Απλά έπος