Κι το δεύτερο έχει καεί στην Κρήτη, στην παραλία με Weiss του γούστου μου, φυσικά με βρεγμένο μαγιώ μετά από σοβαρό μεσημεριανό φαγητό.
APO FEB ‘15... τα έχει τα χρονάκια του και μια χαρά έχει φτιάξει και κρύο άρωμα...ξύλα, χώμα, μέλι, κανέλα. Μοσχομυρίζει το σώμα του.
Στο κόψιμο έχει κανέλα και φουντουκι.
Όλοι οι οιωνοί ήταν μαζί μας, μετά από ταλαιπώρια , σκασμένο λάστιχο και ποτάμια ιδρώτα, που ξέπλυνε η θάλασσα πολύ εύκολα.
Το Vegas ξεκίνησε πολύ όμορφα,με φουλ της σοκολάτας, νουβέλα, γλυκιά πάπρικα και διάφορα ψημένα ξυροκαρπια.
Όλα στο πολύ μελωμένο και κατασταλαγμένο, πολύ δεμένες γεύσεις.
Γρήγορα έσκασε μια φλούδα πορτοκαλιού κάτω από την κανέλα, πάλευε να γυρίσει στο γλυκό γκρέιπφρουτ . Σοκολάτα όλων των ειδών και μυστήρια γλυκά μπαμ μπουμ ταίριαξαν με τα ψωμιά της Weiss.
Κοντά στο τελευταίο κομμάτι, έκανε την επανάσταση του, έκοψε τις καλοτροπίες και με κέρασε πικρό ελληνικό, πιπέρι και καμένο κάρβουνο.
Σαν να ήταν συνεννοημένοι και με το εταίρο του mass....
Συνολικά ήταν εντυπωσιακά κοντινές οι πορείες των δυο πούρων. Το δε τελείωμα ήταν σαν να βλέπω το ίδιο έργο.
Οι καταγωγή τους τελείως διαφορετική, όποτε καμία ομοιότητα δεν δικαιολογείται.
Όπως και να έχει και αυτό είναι ανάμεσα στο 3 και το 4...
Johnny στο τρία θα το ρίξω και βάλε εσύ ένα κομμάτι από τις αρχές των ‘00.
Όλα ήταν όμορφα τότε.