SPB #3 LCD Tournesol
Προχωρώντας σε κείνο τον κάμπο, ανακάλυψαν τριάντα με σαράντα ανεμόμυλους και, με το που τους είδε, ο δον Κιχώτης είπε στον ιπποκόμο του: «Η τύχη μας τα φέρνει τα πράγματα καλύτερα απ’ όσο θα θέλαμε` γιατί τους βλέπεις εκεί, φίλε μου Σάντσο, τους τριάντα και βάλε θεόρατους γίγαντες, με τους οποίους σκέφτομαι να δώσω μάχη και ν’ αφαιρέσω απ’ όλους τη ζωή, οπότε με τα λάφυρά τους θ’ αρχίσουμε να πλουτίζουμε, καθώς αυτός είν’ ένας δίκαιος πόλεμος, και είναι μεγάλη υπηρεσία προς τον Θεό μια τόσο κακή σπορά ν’ αφανιστεί από προσώπου γης.
» ‘’Ποιοι γίγαντες;’’ Είπε ο Σάντσο.
» ‘’ Αυτοί που βλέπεις εκεί’’ απάντησε ο κύριός του ‘’με τα μακριά χέρια, κι ορισμένοι τα έχουν σχεδόν ίσα με δύο λεύγες’’.
» ‘’Κοίτα, κύριέ μου’’ απάντησε ο Σάντσο ‘’αυτά που φαίνονται εκεί πέρα δεν είναι γίγαντες αλλά ανεμόμυλοι, κι εκείνα που μοιάζουν με χέρια είναι οι φτερωτές τους που γυρνάν με τον αέρα και δίνουν φόρα στη μυλόπετρα’’.
» ‘’Πως φαίνεται’’ απάντησε ο δον Κιχώτης ‘’ότι δεν είσαι μαθημένος σε τέτοιες περιπέτειες: γίγαντες είναι` κι άμα φοβάσαι, πήγαινε στην άκρη κι αρχίνα τις προσευχές όσο εγώ θα δίνω άγρια και άνιση μάχη μαζί τους’’.
» Κι αμέσως σπιρούνισε το άλογό του τον Ροσινάντε, χωρίς να δώσει σημασία στις φωνές του ιπποκόμου του που τον προειδοποιούσε πως ήταν σίγουρα ανεμόμυλοι κι όχι γίγαντες αυτά που πήγαινε να τους επιτεθεί. Ήταν τόσο πεπεισμένος πως επρόκειτο για γίγαντες, που ούτε άκουγε τις φωνές του ιπποκόμου του ούτε έβλεπε, παρόλο που βρισκόταν πια πολύ κοντά, ότι ήταν όντως ανεμόμυλοι, αντίθετα προχώραγε φωνάζοντας: ‘’Μη λακίζετε, δειλά και τιποτένια πλάσματα, ένας είναι ο ιππότης που σας επιτίθεται’’.
» Και τη στιγμή εκείνη σηκώθηκε λίγος αέρας κι οι μεγάλες φτερωτές άρχισαν να κινούνται, οπότε, καλυμμένος καλά από την ασπίδα του, άδραξε το κοντάρι, κι ορμώντας με τον Ροσινάντε σε πλήρη καλπασμό, επιτέθηκε στον πρώτο ανεμόμυλο που βρέθηκε μπροστά του` και, δίνοντας μια κονταριά στη φτερωτή, ο αέρας την έκανε να γυρίσει με τόση φόρα, που κομμάτιασε το κοντάρι και τίναξε μακριά άλογο και καβαλάρη, ο οποίος απόμεινε να κατρακυλάει στον κάμπο κατασακατεμένος. Έτρεξε ο Σάντσο, όσο γρήγορα μπόρεσε να τρέξει ο γάιδαρός του, για να τον βοηθήσει, και τον βρήκε να μην μπορεί να κουνηθεί: τόσο γερό ήταν το χτύπημα πέφτοντας από τον Ροσινάντε.
» ‘’Μάρτυς μου ο Θεός!’’ είπε ο Σάντσο. ‘’ Δε σου είπα, κύριέ μου, να δεις καλά τι πήγαινες να κάνεις γιατί είναι ανεμόμυλοι κι αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας παρά μόνο εκείνος που έχει άλλους ανεμόμυλους μέσα στο κεφάλι;’’
...ολοκληρώνω την περιπλάνηση μου στους Molinos με campana κερασμένη από το Θάνο
κατά τη διάρκεια της τελευταίας παραμονής του στα πάτρια
μια μέρα με πολύ ζέστη, υγρασία, σούπερ παρέα, και παγωμένες μπύρες να δροσίζουν τα διψασμένα μας λαρύγγια
το στικ (του 2019 νομίζω), είναι τούμπανο 52+, ελαφρώς box pressed, και μοσχοβολάει Κούβα
η τελευταία περιπέτεια ξεκίνησε με κακάο και κάτι γλυκόπικρο – ζαχαρωτό κίτρου θα το χαρακτήριζα
παρέα με νότες από κάσιους, ξύλο κωνοφόρου, μοσχοκάρυδο, και σοκολάτα, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον μου για τη συνέχεια
η συνέχεια είχε γκρέιπφρουτ, αλατισμένο φιστίκι και σοκολάτα υγείας
που διανθίστηκαν στην πορεία με γλύκες από λαστιχωτό μαντολάτο και αφράτο ζαχαρωμένο λουκουμά
στο ούλτιμο κομμάτι που ήταν και το καλύτερο της διαδρομής ήρθε μια πλημμύρα
από μόκα, αλμυρό μπισκότο, μέλι, σοκολάτα γάλακτος, και λευκό πιπέρι
φορτωμένο στικ (ευχαριστώ Θάνο), που έδειξε πως έχει πολλά να εξαργυρώσει στο χρόνο (3 ½)
και πάμε στη σούμα κ. επιλοχία:
τα τρία αλόγατα-φουμαρίσματα του SPB, δυο νέα κι ένα μπαρουτοκαπνισμένο, σκόραραν ψηλά
ο μέσος όρος βαθμολογίας μου είναι «4», «κυνήγησα ανεμόμυλους καβάλα σε αραβικό άτι»
καλή συνέχεια στην περιπέτεια…
. 
δεν θα μετρήσει στην τελική βαθμολογία.
