θα μπορούσα να συνοψίσω το νταραβέρι μου με τα Picadores ως εξής:
κάπνισα μια πολύ καλή κούτα first batch (ULE JUN 14)
και μετά ακολούθησαν αρκετές μετριότητες και λίγα σκόρπια καλά στικ
το mass λοιπόν του Κωνσταντίνου είναι αφορμή για επανεκτίμηση αυτού του Hermoso
έκτου κατά σειρά στο regular vitolario της Habanos SA
το οποίο τυγχάνει να μην έχει ούτε ένα discontinued πούρο στο ένδοξο κουβανέζικο παρελθόν
κούτα POS JUN 16 (κάπνισαν και θα καπνίσουν κι άλλοι τον ίδιο κωδικό)
το pre βγάζει πολύ ξηροκάρπι και γκοφρέτα
με τις πρώτες ξυλώδεις νότες πάνω σε έναν ιδιαίτερα όξινο καμβά να ξενίζουν, θυμίζοντας όντως Αγιόνες ψηλέ μου
από μέσα όμως υποβόσκουν γλύκες που σιγά-σιγά ανεβαίνουν στην επιφάνεια, βγάζοντας καραμέλα και μέλι ανθέων
το Picadores αρχίζει να βρίσκει ισορροπία ενώ σκάνε και πινελιές μπισκότου και σοκολάτας
αρχίζω να σκέφτομαι πως έπεσα σε καλό
ύστερα όμως κ. επιλοχία το ερμόσο κάνει κοιλιά
μπαίνει σε ένα flat ξυλώδες mood, με τις όξινες νότες να επανέρχονται στο προσκήνιο
και δυστυχώς η κοιλιά κρατάει πολύ...
με μοναδική συντροφιά στο ξύλινο ταμπούρλο μια ασθενική καραμέλα και μπόλικο μαύρο πιπέρι
στο τελευταίο τρίτο πάει να βρει ξανά ένα ενδιαφέρον
με λίγο μπισκότο, κανελλογαρύφαλλα, ζαχαρόνερο και ασθενική σοκολάτα
που δυστυχώς όμως καπελώνουν τα πολλά ξυλοπίπερα του
με λίγα λόγια μια στο καρφί και τρεις στο πέταλο, ή αλλέως ναι μεν αλλά
δίνω σ’ αυτό το στικ ένα 2, άντε επιεικώς 2,5
θα καπνίσω άλλο ένα για να ψηφίσω
