Μια φορά κι έναν καιρό φίλοι μου ήτανε εφτά αδέρφια
τα πέντε γεννημένα τη χρονιά που ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ έγινε γραμματέας του ΚΚΣΕ
σκάσανε μύτη το Paint it Black των Stones και το Blonde on Blonde του Dylan
ο Fidel κήρυξε στρατιωτικό νόμο στο Νησί λόγω πιθανής επίθεσης των Αμερικανών
κι ο Bobby Moore σήκωσε την πρώτη και τελευταία Κούπα για το άλλο Νησί...
τα άλλα δύο, ήρθαν στον πουροκόσμο μας δέκα χρόνια αργότερα
αλί και τρισαλί όμως συνοδοιπόροι μου
σήμερα έχει μείνει ένα μοναχούλι του, μόνο κι έρημο σαν την καλαμιά στον κάμπο
παλεύοντας να κρατήσει τα ιερά και τα όσια της ωχρής cult ετικέτας με την άμαξα του Λούκι Λουκ
όσο κι αν τα τελευταία χρόνια η οικογένεια έχει πάρει κάποια ζωή
από τις έξι regional κυκλοφορίες μετά το 2012
αυτός ο τελευταίος των Μοϊκανών που λέτε, έχει τόση κουβανέζικη ψυχή μέσα του
που μας κάνει όλους να τρέμουμε και μόνο στη σκέψη μιας ενδεχόμενης εγκληματικής γομολάστιχας
τόσο, που δεν θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα, να οργανώσουμε ένα παγκόσμιο αφισιοναδικό κίνημα:
«κουβανοί χασάπηδες ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ DIPLO II»
κ. επιλοχία μας, λέω να καπνίσω πρώτα από βαρύ πυροβολικό URG FEB 11
εξαιρετικό box αγορασμένο από εγχώριο μαγαζί (Αγ. Ελεούσα-Αγ. Βαρβάρα), προ τετραετίας
στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο νομίζω να θυμηθούμε (για να κλάψουμε λίγο)
την τιμή της πυραμίδας πριν 10 χρόνια: …9,84 € το στικ - 246 € η κούτα, σύντροφοι
…το οκτάχρονο με ανάβει από τα προκαταρκτικά κιόλας
βγάζοντας κανέλα, μπισκότο, μέλι και καρύδια, θυμίζοντας ζύμη μελομακάρονου
με ξεκινάει ωστόσο με ξινό προζύμι και αρκετά ξυλώδη, ίσα που να αναρωτηθώ
και μετά με περιλαβαίνει στις γρήγορες
κρέμες, κρεμούλες, κρεμίτσες, κρεμένιες, κρεμώδεις και βελούδινες
αναδύονται μέσα από τους γαλάζιους καπνούς του
με πολύ ξηροκάρπι από τριμμένα καρύδια και αμύγδαλα, δέρματα και μπαχαρικά
ο βασιλιάς μοσχοκάρυδο φωνάζει «παρών» συνοδεύοντας ζεστά μελόψωμα
η κόμισσα βανίλια κάνει παρέα με τη λαίδη cherry pie
κάποιος δίπλα κουρεύει το γρασίδι στην πίσω αυλή, κι η μαμά ξύνει φλούδες πορτοκαλιού
μύρισαν Χριστούγεννα ή μου φαίνεται..??
καπνά-παντεσπάνια αδέλφια, σ’ ένα blend μοναδικό, αυτόφωτο, οργασμικό
με γλάσο σοκολάτας και πολύχρωμα πιπέρια στο τέλος να τινάζουν την μπάνκα στον αέρα
αυτό δεν ήταν πούρο, ήταν «Αστρόπλοιο» (!)
η συνέχεια επί της οθόνης…