καταρχήν δυο λόγια για τη brand:
η Joya de Nicaragua ιδρύθηκε το 1968 στη Νικαράγουα και γρήγορα καθιερώθηκε στην αγορά
φτιάχνοντας πούρα με αμιγώς νικαραγουανά καπνά από Estelí, Condega και Jalapa
στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και μετά την επικράτηση των Sandinistas η παραγωγή σταμάτησε
αφού μεταξύ των άλλων δεινών του εμφυλίου πολέμου οι αντάρτες έκαψαν και το εργοστάσιο της εταιρείας
μέσα στη δεκαετία του ’80 έγιναν προσπάθειες να τεθεί ξανά σε λειτουργία η παραγωγή
αλλά η οριστική επανεκκίνηση της brand έγινε αρκετά χρόνια αργότερα το 1994 από τον Dr. Alejandro Martinez Cuenca
τα τελευταία χρόνια η εταιρεία χρησιμοποιεί καπνά κι από άλλες χώρες στις νέες σειρές που κυκλοφορεί
διατηρώντας ωστόσο στο βασικό της χαρτοφυλάκιο την αρχή «Nicaraguan Puro»
τέλος να προσθέσω πως εκτός από τη βασική Antano σειρά υπάρχουν και κάμποσες «παραλλαγές» της:
- Antano Gran Reserva (πρώτη κυκλοφορία 2005-επανέκδοση 2017)
viewtopic.php?f=145&t=636
viewtopic.php?f=145&t=635
viewtopic.php?f=145&t=634
- Antano Dark Corojo
viewtopic.php?f=145&t=944
- Antano CT (με wrapper Ecuadorian Connecticut Shade)
- Antaño Shut the Box Limited Edition (κυκλοφόρησαν πρόσφατα)
…και πάμε στο πούρο mass
το στικ είναι από τα άρτι αφιχθέντα εν Ελλάδι (εισαγωγή Uniflame)
η σειρά, (Antaño στα ισπανικά σημαίνει κυριολεκτικά «χθες»), κυκλοφορεί σε 12 διαφορετικά format
από το μικρό Machito (4 ¾ x 42) και το λεπτό Lancero (7 ½ x 38), μέχρι τα 6 x 60 Gran Perfecto και Magnum.
το γλέντι με τα Antano ξεκινά συνήθως απ’ την pre διαδικασία
έτσι κι αυτό που κρατώ στα χέρια μου μυρίζει εκλεκτές λιχουδιές της φύσης, κυρίως ξερό σύκο και χειμωνιάτικο μέλι
προσθέστε κακάο, ξερή σταφίδα, μούστο, και γλυκά μπαχαρικά
κι έχουμε το «όλον» που εγώ ονομάζω θρεψίνη, αυτό το θρυλικό σνακ των 60’s
στα Antano υπάρχει μια ταυτότητα στα καπνά του blend της σειράς
που πέρα από το καμιά φορά έωλο προφίλ που μπορεί να έχει διαχρονικά ένα πούρο
μπορούν να συνοψιστούν στα εξής βασικά γευστικά χαρακτηριστικά:
σοκολάτα, λιπαρά δέρματα, κόκκινο πιπέρι, μπαχαρικά, μελάσα, κακάο, γη
με συνήθεις προσθήκες από φιστίκι, κάσιους, αλμύρα, σκούρο καφέ, κανέλα, γλυκόριζα
και ενίοτε με μεταλλικά στοιχεία και τύρφη, συν ένα ιδιαίτερο αρωματικό στοιχείο
που η πιο κοντινή του προσέγγιση θα έλεγα πως είναι «φρεσκοβερνικωμένο λουστρίνι»
τα περισσότερα από αυτά υπάρχουν στο στικ που καπνίζω, αλλά στο κάπως μουντό και λίγο μονόχνοτο
η φούμα δεν μπορώ να πω, μου αρέσει, αλλά έχω κάνει και (πολύ) καλύτερα Gran Consul
στα μείον του καταγράφεται κι ένα κάπως ασυνήθιστο (για JdN) loose draw
το κακό με τα non είναι ότι δεν υπάρχει ένδειξη ηλικίας, οπότε κανείς μπορεί μόνο να την εικάσει κατά προσέγγιση
έχοντας καπνίσει αρκετά mellow στο παρελθόν, μπορώ να πω ότι το εν λόγω ήταν σχετικά «νέο»
ο βαθμός μου για το συγκεκριμένο είναι 3/5, θα επανέλθω και με ένα στικ «απ’ τα παλιά»