αν μου ζητούσε η κυρά-δασκάλα να γράψω μια έκθεση εντυπώσεων για το Edmundo
δεκατέσσερα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του στις αγορές το 2004
η κεντρική ιδέα, θα ήταν ότι πέρασε όπως κάθε μεγάλη αγάπη από πολλά φεγγάρια
αρχικά πάθους και έρωτα, με φούμες υψηλής ραπτικής και καραβιές κούτες
στη συνέχεια γκρίνιας και φαγούρας, με επαναλαμβανόμενες σούπες και κρεβατομουρμούρα
και σήμερα βρίσκει ήρεμο λιμάνι σε μια ωριμότητα, με αρκετές καλές αλλά και μέτριες στιγμές
μαζί με τους καιρούς άλλωστε, αλλάζουν και τα καπνά αλλάζουμε κι εμείς
έχοντας φυλάξει κάποια στικ από αυτά τα διάφορα φεγγάρια του Εδμούνδου
λέω να ξεκινήσω το mass ταξίδι του Κωνσταντίνου με ένα τουμπάτο AOB OCT 11
στα προκαταρκτικά μου δίνει ένα απαλό pre από μπισκότο, σκόνη κακάο και γύρη λουλουδιών
και κάνει έναρξη με άχυρο, κέδρο, λίγο λευκό πιπέρι, γρασίδι, και light σοκολάτα γάλακτος
βρίσκοντας από τις πρώτες τζούρες ένα σμουθιάρικο ηδονικό τέμπο
που συνάδει με τον επταετή και πλέον εγκλεισμό στη βελούδινη φυλακή του
στη δεύτερη πράξη αρχικά μου βγάζει νόστιμες μπουκιές από χριστόψωμο και μέλι
αλλά ύστερα για κάμποσες τζούρες σκοτεινιάζει, με το δίδυμο κέδρος-πιπέρι να καπελώνει τη φούμα
ευτυχώς όμως αυτό κρατάει για λίγο, αφού πρώτα σκάνε μύτη ξηροκάρπια, καρύδια και φιστίκια
με πινελιές από δέρματα, ψημένο κρέας και γλυκές πιπεριές να ακολουθούν
η μύτη του Εδμούνδου πάντως είναι τούρκος, με όσες φορές επιχειρώ σνιφάρισμα να μου ‘ρχεται φτάρνισμα
μετά τη μέση κι όσο προχωράει, με βάζει στον αστερισμό του κακάο με τις χούφτες
με τα τσίλια του ξαφνικά να γίνονται καυτερά και μια μικρή πρέζα βανίλια να ακουμπάει και να χάνεται
αραιώνω τζούρες δίνοντας χρόνο στον κ. Dantes και περιμένω
στο τελευταίο ντεμαράζ ξανάρχεται η σοκολάτα γάλακτος
με συνοδεία από βαριά δρυ και λίγες όμορφες νότες από μανιτάρι και γλυκά μπαχαρικά
που καρυκεύουν όμορφα δυο-τρεις ψωμένιες τζούρες που βγάζει στα τελειώματα
ώσπου το μαύρο πιπέρι σκεπάζει σαν μαύρο σύννεφο τη διαδρομή και ολοκληρώνει την κούρσα
σίγουρα περίμενα περισσότερα από αυτό το Edmundo και κρατάω μόνο το πρώτο του τρίτο σαν καλή ανάμνηση
ήταν κάτι παραπάνω από ημιμαραθώνιος κ. επιλοχία, με τον δρομέα να μη βρίσκει ανάσσες να πάει παραπέρα
θα επανέλθω…
![Εικόνα](https://c2.staticflickr.com/8/7869/46245239994_b4cc09616e_z.jpg)